Een Stockholmsyndroom betekent quasi verliefd worden – of ten minste sympathie opbrengen – voor de gijzelnemer die je van je vrijheid berooft. Een bibbergedachte die eigenlijk louter voer was voor Hollywoodscenario’s, maar helaas vandaag volop aan de gang is.
Onze redactie distantieert zich nog volop van politieke meningen, maar het valt moeilijk te ontkennen dat de wereld in de ban is van enkele narcistische “leiders” die enkel aan hun eigen gewin denken. En laat – kwestie van dat Stockholmsyndroom een betekenis te laten hebben – de slachtoffers nu net gaan dwepen met degene die hun onderwerpen.
Deze schrijnende gedachte vormde de rode draad doorheen het debuutalbum van Fred Angst. Niet dat we daarvan opkijken, want deze gitarist van Aroma Di Amore was reeds in de jaren 80 op darricades te vinden om zijn gal te spuwen over alles wat deze wereld oneerlijk maakt.
Dat geluid van de jaren 80 zit ongetwijfeld verweven in zowat iedere track op dit debuut. Dat kan ook moeilijk anders als je een eigen sound hebt ontwikkeld. Gerry Vergult – zo heet hij – is echter niet de nostalgicus die zit te janken dat 1984 een herinnering is, maar doet iets fris met de oude ingrediënten. Een groot verschil met vele genresoortgenoten en dat maakt zijn geluid – en helaas ook zijn teksten – actueler dan ooit.
Leeftijd speelt geen rol – waarom zou het? – daarom laat Fred zich omringen met gastmuzikanten die iets te zeggen hebben. Op zijn debuut hoor je Marcel Vanthilt (Arbeid Adelt!), Sietse Willems (Meltheads), Jonathan Vervaeck (Geitenvel/Bonakar), Bart Timmermans (Kregel, Vandal X, Flipo Mancini), Nel Mertens (Nel & JP), Janis Van Coppenolle (Nimbus Cart), Philippe Gunst (Fragment), JP De Brabander (Looplizard, Delavega), Bootsie Butsenzeller (A Clean Kitchen Is A Happy Kitchen, Stovepipe, Zool., Scoundrels), Roos Janssens (Capsule, De Kift, WOO), Elvis Peeters en Lo Meulen (Aroma Di Amore, PeetersMeulen). Een indrukwekkend lijstje dus!
Muzikaal zal dit wellicht te klasseren zijn als cold wave met postpunk-invloeden, maar eigenlijk is er maar één juiste term om de plaat te omschrijven: Fred Angst. Eigenzinnig straf spul van een straffe eigenzinnige artiest.
Facebook – Instagram – Bandcamp