Het lo-fi duo Pieter Verbiest en Jakob Vanhee dat houdt van conceptplaten komt na Gistel uit 2023 eindelijk weer eens piepen met, jawel, een nieuw concept album. Verdeeld over Kant één en Kant éénd krijgen we een songcyclus die is opgebouwd rond de levensloop van een “grafligger”, oftwel een man die een poging deed om een record grafliggen te vestigen, en het “maar” 106 dagen volhield.
Samples van interviews (waar halen ze die?) lopen als een rode draad doorheen de songs en experimentele passages die netjes in elkaar overvloeien. Na een intro van 56 seconden krijgen we al meteen Peel A New Me, een catchy uptempo rocker die naar het einde afwijkende synth bliepjes meekrijgt. Meteen valt op dat het allemaal minder lo-fi klinkt dan hun eerdere werk, dat meestal met een telefoon werd opgenomen. De heren hebben dus blijkbaar op z’n minst geïnvesteerd in een goede microfoon. Het haalt geenszins de charme van Eend weg.
Woordspelerige single Champain doet z’n intrede met drumcomputer, akoestische gitaar, wollige bas, sfeervolle claves met delay, efficiënte keys, fantastische vocalen en knoerten van refreinen. Helemaal tot rust komen we in Free Bird (let op de subtiele snurk-samples) maar ook hier komen heerlijke stoorzendertjes de meligheid -euh ja – verstoren dus. Yellow draagt dan weer iets van Red Zebra in zich. Na weer een interludium dat I, Robic werd gedoopt, volgt nog Tunnelvision, waar synths de boventoon voeren en gitaren een achtergrondrol, om Kant één af te sluiten.
Kant éénd vangt aan met een pianostukje dat ons even in de waan doet verkeren naar een Cécile Seraud-album te zitten luisteren. 24/7 Daze doet die waan echter weer meteen teniet en mag nog eens hun Guided By Voices en Ween liefde komen bovendrijven. Psychedelische punk, nog wat interludia en best wel geniale pop met meer dan een hoek af leiden ons verder en doen ons constateren dat in een rechtvaardige wereld Eend alles in huis heeft om een heuse hype te worden: originaliteit, creativiteit, hilariteit, experiment, tederheid én songschrijverstalent. Ware het niet dat in een geformatteerde vervlakte (muziek)wereld deze ingrediënten stilaan tot de verboden middelen behoren. Ons hart hebben ze alvast wél bereikt, hopelijk nu ook dat van u.
