Soms – om niet te zeggen heel vaak – duiken er van die releases op die wel het allerlekkerste snoepgoed voor de oren zijn, maar toch op één of andere wijze in de obscuriteit blijven hangen. Obscuur is leuk, maar de luisteraar moet het natuurlijk ook nog kunnen ontdekken. Daarom nog maar eens een middelvinger opsteken naar die media die muziek zien als het amalgaam van K3, Joost en Pommelien Thijs en de rest laat stikken.
Genoeg gezaagd, de wereld veranderen kunnen we toch niet. Wie weet slagen we erin om hem wat spannender te maken en wie weet lukt dat wel met de lp van Ampul. Je leest het goed: een lp. Terwijl vele andere beginnende bands het op een ep houden – hebben ze vorig jaar reeds gedaan – kiest dit drietal meteen voor een langspeler waarop 11 nummers staan.
Hun stijl? Zelf leveren ze een waslijst af van muziekjes die hen heeft beïnvloed en dat gaat van stoner tot hardrock. Kan best zijn, maar laat het best passende vakje toch maar dat van de postpunk zijn. Een term die je overigens niet in de waslijst tegenkomt! Lolbroeken!
Een paar weken geleden hoorden we reeds de vooruitgeschoven single Frank en hoewel RGB een vrij gevarieerde plaat is, kan je zeggen dat de rest van het album in het verlengde daarvan ligt. Postpunk die wel iets heeft met Fontaines D.C. en in een ideale wereld zou kunnen meegebruld worden op de wei van Werchter, ook al zal Ampul zich tevreden moeten stellen met een muziekcafé. Niet dat daar iets mis mee is!
