Volledig weg zijn ze nooit geweest, maar wel heeft het verdomd te lang geduurd vooraleer Alpha Whale opnieuw van zich liet horen. Nu ja, we weten allemaal wel hoe dat gaat als je in een hobbybandje zit. Soms moet het dak van een huis al eens gerepareerd worden of krijgt iemand in zijn hoofd het absurde idee om met de fiets de wereld rond te trekken waardoor de band op apegapen ligt. Of dat allemaal gebeurd is met Alpha Whale weten we niet, feit is wel dat hun nieuwste ep All Hat, No Cattle hun langverwachte terugkeer inluidt.
Viva boema, patatten met je weet wel wat… maar laat ons vooral genieten, want Alpha Whale doet weliswaar niks nieuws, maar van sommige bands wil je nu eenmaal dat ze hun instrumenten uit de kast halen en gewoon verder hun ding blijven doen.
Geen free jazz-uitstapjes of dubstep-invloeden dus op de nieuwe Alpha Whale. Zoals altijd klinken Bert Jannsens, Harm Pauwels, Jonas Messelier, Bart Vergauwe en Jan Vandevyver meer Amerikaans dan de Amerikanen zelf, ook al staan ze iedere dag met hun tien voeten op Vlaamse grond.
Vier nummers in minder dan twaalf minuten, meer krijgen we niet. Zonde, maar we moeten niet altijd klagen in het leven, want de vier tracks staan garant voor iets wat het midden houdt tussen americana, surfpop, indie-country, jingle jangle en goede pop tout court. Uitgebracht bij Bellybutton Records met dus met Rafael Valles Hilario achter de knoppen, wat je ook altijd als een goed teken mag zien!
Het soort muziek waarop je de neiging krijgt om de meest foute hemdjes of blouses uit de kleerkast te halen. Maar goed, draag wat je wil, vier feest en lees vooral niet te veel over deze muziek, want die moet je vooral horen!
