Dark ambient, industrial en rituele muziek liggen al meer dan 25 jaar op zijn sonische pad. En zijn donkere ziel brandt nog steeds hevig. Antwerpenaar Herman Klapholz creëert vanuit een passie voor geschiedenis en het macabere, donkere techno, industrial en ambient, gevuld met ritmes die de ene keer opzwepend klinken maar evengoed de soundscape voor tantrische rituelen kunnen zijn.
Op zijn album Burning Souls.Brandende zielen gaat het echter niet over brandende passie legt hij uit: “Als de nacht valt, worden wezens opgesloten in het onheilswoud, hol als het is, terwijl de koude wind zoals gewoonlijk waait. Pijn heeft een grimas. Zie je zijn gezicht? Vervormd genot blijft verboden. De offers vinden plaats in de hel. Een nachtmerrie wordt werkelijkheid. Passie en diep verdriet, verloren in duizend jaar,… Het vuur sterft uit maar het lijden moet nog komen. De verlaten woestijn wordt ’s nachts zo koud, een plek waar mensen hun schoonheid verliezen als de dood voorbij komt. Brandende zielen die uit een andere leegte komen, zullen in duisternis blijven. Pijn, plezier, opoffering, lijden en dood.”
Met rituele percussie opent Dusha, waarachter een sluimerend ijle soundscape schuilt. Hing verhoogt de hartslag, met drums die traditioneel roffelend klinken tegen de donker verstoorde elektronische noisescapes. Stemmen echoën versmolten tussen de klanken in dit prikkelende nummer.
Een track die lichamen kan laten versmelten op de dansvloer in zijn ritmische beats is Ruh, dat techno-invloeden perfect weet te verweven met bedwelmende etniciteit en sjamanisme.
Hemelse koren leiden de zwaar diep dreunende percussie in, die het hele nummer voltrekt. Terwijl ijle stemmen door mekaar wervelen, langs de ruis der schoonheid in Siel.
Met ieder nummer dat volgt, lijkt de sound rijkelijker gevuld te worden. De opbouw doorheen het album zelf is ijzersterk. Anima drijft voort in dezelfde sferen als Siel, alleen lijkt het nog intenser.
Een toppunt van intensiteit wordt dan weer met toevoeging van techno-geöriënteerde beats bereikt in Tamashii. De strakke beats, in contrast met de zwevend lichte soundscapes die er ‘ravend’ rond walen. Een meesterlijke trip noemen we dat.
Burning Souls – Brandende zielen is digitaal verschenen.
(Her)lees hier ook onze recensie van het live-optreden van Ah Cama Sotz in het Fetish Café in Antwerpen (2018).
