Vanuit Minneapolis, Minnesota bestookte Aberration (met leden die eerder onder meer bij Void Rot en Nothingness speelden), ons in 2021 al met hun naar zichzelf genaamde debuut, met een behoorlijk extreme portie surrealistisch aandoende portie death metal die niet mis zou staan tijdens een apocalyptisch aandoend feestje.
We zijn inmiddels een paar jaar verder en het werd tijd dat de band nog eens van zich liet horen. Het kwartet beantwoordde aan de roep van enige satanistische onderdanen en zie daar: een nieuwe plaat die nog heftiger klinkt dan de band voordien al deed.
Vijf epische stukken zijn het geworden, in iets meer dan veertig minuten, waarbij geen ademruimte wordt gelaten voor adempauzes. Als de band, bestaande uit JH (Aberrations), DH (Emanations), AW (Lacerations) en EC (Abominations), toch even wat gas terug neemt, gooien ze de klankband vol met aan industrial verwant geweld.
Duivelse, naar allerlei hellen verwijzende death metal van de bovenste plank, dat is Refracture. Harde feedback interfereert met de riffs en de drums, wat voor een heel ander geluid zorgt dan de meeste genregenoten. Het lijkt wel of er zich tussen de leden van de band een groot liefhebber van harsh noise bevindt, eentje die ervan houdt om de boel te verstjeren en zo nog feller te doen klinken.
Om het begin van de lente te vieren, verwenden we onze oren met het schitterende Interstitial Enmity, dat een perfect voorbeeld is van hoe Aberration klinkt. Chaos troef. Gelukkig houdt de drummer, EC, de boel lekker snel, strak en overeind.
BANDCAMP / FACEBOOK / INSTAGRAM
