Het eerste album First Life van de Engelse soloartiest A.D. Mana die tegenwoordig in Berlijn huist, is een bitterzoete, dartele liefdesbrief. Eentje aan geliefden, verloren in verlangen, gebroken harten en hoop.
Blue Romeo is een donkere, maar tegelijk breekbare song. Die discrepantie hoor je instrumentaal en vocaal terugkomen. In het nummer Wealth vind je een weelde aan EBM-sounds terug. Een heerlijk dansbaar nummer.
In Aggregates word je regelrecht de donkere diepte in gezogen. Een rijk, bijna bedwelmend nummer. Sentinel daarentegen is een heel zacht, traag nummer. Binnen andere genres zouden we het een ballade noemen. Op dit album: ongepast… Maar dat valt snel te vergeten, want de eerste zeven nummers zijn een ware race tussen een hemelshoge vrije val en een claustrofobische schaduw.
Skeletachtige gitaren ingebed in elektronische sounds, zowel intens intiem als maagdelijk zuiver klinkend. Postpunk, shoegaze, synthpop, EBM… Ja, en toch niet helemaal! Want naast de snijdende spanning, lijkt er ook een onderliggende glinstering te schuilen in de nummers.
Dit album is digitaal verkrijgbaar en op vinyl en cassette.
