“De oerangst om te verdwijnen wordt een geest in de leegte”, (vrij naar Gojira). Wel… Als er nog wat plaats is in je hoofd, vul die leemte dan gerust met het Uitheems Geduister van deze week! Met nieuws van Sys Machine, Crass, Johnny Tupolev, Iran, Fenix E As Cinzas, DPERD, Klammer, Lelee, Malo Moray & His Inflatable Knee en Alia Synesthesia.
SYS MACHINE
Sys Machine zorgt voor donker elektronische verhalen uit het westen van Chicago. Haar volgende wilde vertelling heet Graceful Isolation. Met Poison In My Skin, een Assemblage 23-remix, brengt ze het album onder de aandacht.
“Ik heb dus verschillende schrijfstijlen, maar het komt allemaal van dezelfde plek… Ik verbreek de verbinding en denk er niet echt over na. De muziek laat me dingen voelen of me dingen herinneren of plaatst me op verschillende plaatsen. Poison In My Skin bracht een intens beeld voor mij. Ik zag een bos en rende er doorheen. De beelden waren erg ongrijpbaar maar ik weet zeker dat de stemmen die uit het bos komen, de dualiteit van muziek is voor mij. Iets dat ik moet doen, graag doe. En toch is muziek in zekere zin altijd een soort vijand geweest, want het lijkt me nooit toe te staan dat ik op het punt raak, waar ik echt wil komen. Een beetje stijgen en dan vallen”, legt de artieste uit.
Op het album vind je 6 nieuwe nummers, waarvan 3 met vocals door Kimberly van Bow Ever Down, met remixen door Assemblage 23, The Joy Thieves, Spankthenun, Blue Eyed Christ, Misssuicide, Microwaved, Steven Olaf en Audio Buddha.
Graceful Isolation is digitaal verschenen en is vanaf 3/12 ook beschikbaar op cd.
CRASS
Punkpioniers Crass hebben hun ambitieuze project The Feeding of the Five Thousand Remix Project om 5000 remixen van hun nummers te verzamelen, afgerond! Een selectie daarvan verzamelden ze op de dubbelcd Normal Never Was – Revelations – The Remix Compilation, die op 21/1/2022 verschijnt bij One Little Independent Records.
Proficiat aan de Belgen van Klabotskop, want hun remix van Securicor haalde de selectie en zal je terugvinden op cd! (Her)lees hier onze review.
JOHNNY TUPOLEV
Het Duitse trio Johnny Tupolev brengt met hun eerste ep Desperate naar eigen zeggen iets licht afwijkends van wat de hedendaagse norm noemt te zijn. De alternatieve rockband uit Wuppertal prikkelt met een perfecte samenhang van hardcore riffs, stampende machinebeats en impulsieve sequencerloops. Ze laten mens en machine versmelten tot een krachtige cyborg die gewoon niet te stoppen is. Aangevuld met de productieve vaardigheden van John Fryer (Depeche Mode, Nine Inch Nails en White Zombie) stippelt de band hun eigen koers uit in een muzikaal landschap dat steeds verandert. Johnny Tupolev is keihard en heeft toch een scherp gevoel voor melodie. De sound van Desperate doet denken aan de Amerikaanse coldwave van begin jaren 90, maar hun geluid en houding is duidelijk magie van de 21e eeuw.
De ep Desperate is verschenen bij het label COP International en er wordt volop werk gemaakt van een eerste volledige album.
IRAN
De Italiaanse experimentele ayatollah-core, ethno-prog postpunkband Iran heeft net Persis uitgebracht, een remixalbum van hun vorige release Aemilia
Muziek maken is vertalen wat niet kan worden geschreven, het onuitsprekelijke zeggen. De muzikanten van Iran behoren tot de meest representatieve van de Italiaanse elektronische avant-gardescene (met o.a. Luigi Ceccarelli en Elio Martusciello, componisten en docenten elektronische muziek aan het conservatorium) bedachten met Persis nieuwe reizen. Vertrekkend uit de nummers van Aemilia – die elk de naam van een andere stad hebben – brengen ze ons met deze herwerkingen vaak heel ver van waar de originele versies van de tracks naartoe leidden. Je kan dit dus niet echt een klassiek remixalbum noemen, want het brengt ons echt naar andere geografieën, visioenen, deliria… Heel veel postpunk horen we op dit album niet meer, maar des te meer dronerig duistere noise. Ijzersterk, dat wel!
Persis is digitaal en op cd beschikbaar via Aagoo Records
FENIX E AS CINZAS
Felipe Fenix brengt met zijn soloproject Fenix E As Cinzas alweer een sterke single uit. Vaccinum, met op de hoes enkele vaccinatiespuitjes. Waar heeft ie dat idee nu weer opgepikt?! Een protest tegen de anti-vaxers, dat bovendien ook muzikaal krachtig klink, punky rockend in het Portugees.
De single is digitaal verschenen bij het Braziliaanse alternatieve label Wave Records.
DPERD
Wat als een melancholische ballade vreemd lijkt te starten, bruist wel open in een postpunksound met bas, synths en gitaar, hoewel het ballade-gehalte in de zanglijn gewoon aanhoudt. Een ietwat bijzondere sound, laat de folk-/postpunk duo DPERD horen in het nieuwe nummer Nel Tempo. Wanneer Valeria en Carlo daar ook nog een blazer aan toevoegen, wordt het pas helemaal een bizarre sound. Bizar, uitzonderlijk en iets waar we nog niet meteen aan uit zijn of we dit nu al dan niet kunnen pruimen… Enorm benieuwd naar dat album, dus!
Dit nummer verschijnt op 10/12 op het nieuwe album Monsters van DPERD, dat digitaal en op cd gereleaset wordt bij het label My Kingom Music. Voorbestellen kan reeds.
KLAMMER
Het postpunkviertal Klammer uit Leeds (UK) bezingt een terugkerende nachtmerrie in hun nieuwe single Broken Dreams In A Crashing Car. Een enge buiksprekerpop in de clip neemt de vocals voor zich, terwijl de gitaren ironisch spelen met de melancholische stem die tussen psychedelische sonische highlights heerlijk glanzend klinkt in deze broeierige postpunktrack.
Het is de eerste single die ze laten horen uit hun vierde album, The Day Before Yesterday, dat er aan komt in februari 2022 bij het label Revolver Records / Heavy Metal Records.
LELEE
Čudo is de nieuwe ontdekking van de week. Het is een single van de Sloveense indierock-/postpunkband Lelee, waarbij een videoclip verscheen. Jelena Rusjan (bas, zang), Damjan Maneyski (gitaar en zang) en Jan Kmet (drums) brachten voorbije zomer hun debuutalbum uit, waarop Čudo verscheen. De bitterzoete ijle stem is een melancholische druppel op de speels, maar broeierige instrumentale sound die Lelee neer zet. Melodieuze pop, gecombineerd met trillend diepe baslijnen, ideaal voor lange escapades langs de snelweg en eindeloze zomerse omzwervingen.
Het debuutalbum Čuka Bije Pumpa van Lelee is in juni digitaal en op cd verschenen bij de labels Moonlee Records / Ill in the Head Records.
MALO MORAY & HIS INFLATABLE KNEE
Het donker experimentele project Malo Moray & His Inflatable Knee probeert het menselijk bestaan te (be)grijpen door middel van meeslepende experimentele improvisaties in onconventionele muzikale instellingen geïnspireerd door de kosmos, sciencefiction en verouderde geluiden. Retro-science fictie? Nee, dit klinkt eerder als een sober minimalistische buitenaardse noise die esthetische perfectie bijna aanraakt.
Het nieuwe album is beschrijft hij zelf als “de donkere soundtrack bij een dystopische Stanley Kubrick-film over de eenzaamheid van een astronaut die wanhopig eenzaam ronddwaalt in de ruimte.”, waarmee hij de uitgestrektheid en isolatie van de ruimte linkt met zijn eigen depressieve ervaringen tijdens de COVID-crisis.
Het brein achter dit soloproject is Martin Riebel. Hij deelde deze week een nieuwe track met videoclip. Building Skyscrapers On Jupiter is één van de tracks van zijn pas verschenen album Improvisations From The Solar System, dat digitaal, op tape en op cd verscheen.
ALIA SYNESTHESIA
We schreven al eerder over het werk van de Canadees / Siberische artieste Alia Synesthesia, maar deze week kwam ze aanzetten met iets onverwachts: een soundtrack bij de klassieke horrorfilm Haxan (The Witches or Witchcraft Through the Ages)van Benjamin Christensen uit 1922. Voor een keertje brengt ze iets wat je niet meteen op de dansvloer zal horen. Maar beslist iets bijzonders! Er werden al heel wat muzikanten geïnspireerd door de film maar Alia Synesthesia maakte er een heel album mee rond in 6 bloedstollend mooie tracks.
Häxan Original Score: Horror & Opera Edition is digitaal verschenen.
