Als karmijnrood vergif, lonkt ieder nummer om geconsumeerd te worden… tot ze één voor één uitgedanst zijn. Na het herdenken van Ian Curtis en een vrij doodse World Goth Day valt er wat bijzonder moois te ontdekken in het Uitheems Geduister van deze week met nieuws van Mark Lanegan & Cold Cave, Giant Monsters On The Horizon, Non-Alignment Pact, She Past Away, Twice A Man, Mortal Boy, Hermetic Delight, een pre-review van The Reuters en reviews van Venin Carmin en TIJ (The Inconsistent Jukebox), twee sublieme nieuwe releases van het Nederlandse label Seja Records.
MARK LANEGAN & COLD CAVE
Vrijwel elke donkere muziekziel dacht de voorbije week terug aan Ian Curtis (Joy Division), die zich 40 jaar geleden terugtrok uit het leven. Overal ter wereld zagen we artikels opduiken, werden radioshows aan hem gewijd, in memoriam-optredens georganiseerd. Ook Mark Lanegan en Wesley Eisgold (Cold Cave) brachten samen met muzikanten Amy Lee, Ryan Mcmahon en Shelley Brien hulde aan een artiest die op zo veel mensen zo’n grote indruk achterliet. Met hun bijzondere versie van het Joy Division-nummer Isolation is onze collectie alweer een knappe cover rijker.
GIANT MONSTERS ON THE HORIZON
Live From Night City is het nieuwste album van de Amerikaanse electrosynthwaveformatie Giant Monsters On The Horizon.
Sociale ongelijkheid in onze samenleving en de behoefte om op een meer dan oppervlakkig niveau te verbinden is wat de band in hun nummers overdenkt. En hoewel ze het zich in het fictieve ‘Night City’ afspeelt, lijkt er toch heel wat persoonlijks in te zitten: “When writing this album, we were dealing with isolation, depression, illness, and other struggles. You will see those themes and attempts to overcome them in a lot of the songs throughout. We tried to wrap it all up into a tight little package of stories you might see in fictitious Night City, which could represent any city really”, geven Vincent Saletto en Madison Olivia Davis aan.
Glinsterende retro-futuristische synths en robuuste beats voor fans van Covenant en VNV-Nation!
NON-ALIGNMENT PACT
De Nijmeegse darkwaveband Non-Alignment Pact brengt met hun nieuwe single Changing Places de toekomst dichterbij. Hoewel die erg onzeker, ijl en onvoorspelbaar lijkt. Een nieuwe start voor een samenleving waarin relaties en vriendschap anders kunnen. En tegelijk ook een moment waarop de band écht fysiek ook een andere plek uitzoekt, want hun vertrouwde repetitiekelder is niet meer beschikbaar.
Changing Places is sterk elektronisch aangedreven, maar wordt naar het einde toe verzwaard met de rauwheid van het bestaan, dat zich laat horen in een industriële noise van gitaren, terwijl de woorden van zanger Martijn Huijgen zacht bestendigd vast houden aan de hartslag die tenslotte uitdooft. Het nummer is een voorsmaakje van hun nieuwe ep die nog dit jaar verschijnt.
SHE PAST AWAY
Al tien jaar lang verduistert de Turkse darkwaveformatie She Past Away onze muziekbeleving met knappe postpunkgitaren in een eighthiessound en begeesterde minimalistische teksten gezongen door Volcan Caner. Om die tien jaar te vieren, verscheen deze week hun album X, met 22 remixen van She Past Away-tracks door artiesten uit de huidige dark scene zoals Antipole, The Soft Moon, Boy Harsher, Front 242, Lebanon Hanover, Clan of Xymox, Selofan, Bragolin, Kill Shelter, Ash Code…
X is digitaal, op cd en op vinyl verkrijgbaar via Bandcamp.
TWICE A MAN
Vanuit het vergane Cosmic Overdose, ontstond in 1981 Twice A Man. De band Twice A Man werd algauw als de pionier van de elektronische poprock in Zweden beschouwd. Bijna 40 jaar op de planken, 20 albums en nog veel meer als we denken aan hun opnames voor tv-tunes, dansproducties, tentoonstellingen, computerspelletjes en theatervoorstellingen.
Deze week kregen we de nieuwste single Modern World te horen, die je terug zal vinden op hun 21ste album On The Other Side Of The Mirror dat op 12/6 verschijnt. Bij de singlerelease krijg je ook het exclusieve nummer Shadowless, dat niet op dat nieuwe album zal te vinden zijn.
MORTAL BOY
Duckie, Cybil en Chloe laten ons vanuit L.A. (USA) graag langzaam verdrinken in de geluiden van geliefden uit het verleden, het heden en de toekomst. Met hun darkwaveproject Mortal Boy laten ze ons proeven van de avonturen van een duistere romanticus. Hun nieuwe single Murder By The Lake vertelt het verhaal van misnoegde minnaars die hun van hen vervreemde, beledigende partners laten verdrinken. Een snel tikkend ritme drijft de koude sound, kille stem en verlichte synthlijn vooruit in een moorddadig verhaal met weinig passie…
“Love is a shameful thing to you and I.”
HERMETIC DELIGHT
De Franse band Hermetic Delight bracht – na 10 jaar podiumervaring en 3 ep’s, hun debuutalbum F.A. CULT digitaal, op cd en vinyl uit via het label October 10Tone Records. Begin deze maand kregen we al het knappe, Turkstalige Rockstarları te horen als voorsmaakje.
Het vieral is dol op Siouxsie & The Banshees, Bauhaus, Depeche Mode, The Pixies, The Cure, Wire of Sonic Youth en die invloeden hoor je ook in dit knappe debuut terug. Tijd is relatief en bijna onbestaand voor de band. En daar hebben ze een punt. Of nummers nu in 1976, 2019 of 1981 geschreven werden, of de band nog bestaat of niet, als het goed is, blijven mensen luisteren. En dat is ook wat Zeynep Kaya (zang), Delphine Padilla (drums), Nicolas Kientzler (bas) en Atef Aouadhi (gitaar) willen bereiken met F.A. CULT: niet als een herinnering aan eerder uitgebrachte nummers van bands waar ze naar opkijken, maar als een matrix waarin de band al zijn energie laat horen, in het hier en nu. Een magische mix van duisternis en helderheid!
THE REUTERS – Pre-review Shameless Promotion
In grote letters staat er ongegeneerd Shameless Promotion op het hoesje. Maar daarmee gaf de Nederlandse punkband The Reuters ons de kans om hen te herontdekken en zelfs al even hun nieuwe album Incubation voor te proeven. Johan Buurke en Erik Pols speelden in 1977 in de punkband Vitamine Sex, maar na hun schooltijd verloren ze elkaar uit het oog. In 2016 ontmoetten ze elkaar opnieuw dankzij de sociale media en pikten de draad samen weer op waar die zo’n 40 jaar geleden was blijven liggen. The Reuters stonden er terug, met in 2017 de release van hun album We Are From Hu, snel gevolgd door een 7” ep met reconstructies van Vitamine Sex-nummers.
Ambient Ambulance was één van die nummers en belandde in 2019 op de 43ste plaats in de Snob 2000-lijst. Met een hoog Stranglers-gehalte, diepzware baslijnen, uitdagende vocals en een flinke portie vingervlugheid nemen de heren ons mee voor een dolle rit door de zwoele jungle van hun punkverleden, dat er ook vandaag nog even treffend hedendaags staat én klinkt. Van op hun eerste album We Are From Hu horen we Credits met snijdende snaren en vocals die rebelse weerstand verklanken, … stilstaan is geen optie meer.
Verder krijgen we ook al 3 tracks te horen van de aankomende plaat: punkrocktrack The Force met heavy drums en zware gitaren en het melodische Top Die Back Up met excellent snaarwerk in stevig klinkende riffs en een solo om af te likken.”Entertainment is what we need. Money is what we want.” Uitzinnig drum- en snaarwerk weerklinkt in het energieke punkrocknummer Bored.
Denk aan skinny jeans en veiligheidsspelden of trek gewoon alles uit als je deze tracks thuis door je boxen laat knallen. The Reuters brengen schaamteloze punk me rauw loeiende gitaren, zoals die hoort te klinken. Fans van The Cramps, Killing Joke en The Damned weten met de punkedelische sound van The Reuters nu zeker dat ‘punk never dies’!
De 100 eerste gelukkigen het nieuwe album Incubation in hun collectie willen, krijgen er deze Shameless Promotion cd trouwens als bonus bij.
VENIN CARMIN – review Contstant Depression
Met Glam Is Gone debuteerden ze glansrijk in 2014 en deze week verscheen Constant Depression. De extraverte Franse postpunk-, coldwaveband is hiermee aan hun tweede album toe.
De combinatie van een kerkorgel, een stevige postpunkbeat en de rebelse stemmen in de eerste track It’s Gonna Be Wild kondigt alvast een niet conventioneel coldwave-, postpunkgeluid aan (als dat dan al bestond). In Sidekick Punchlines duiken industrial en sci-fi-elementen op en die laten het nummer ijskoud weerklinken in een sterk variërend elektronisch kader. Een speels geflirt met ritme, gecombineerd met diepe sounds horen we in Wilkommen To The Masquerade. Het filmisch karakter van de tracks komt sterk naar boven en hoewel de vocals frivool klinken, is dit een duister angstaanjagend pareltje.
Verleidelijk zoete zanglijnen nemen je in Twinkle In The Eye mee in een ongelofelijk knap opgebouwde track vol elektronische hoogtepunten waarin melancholisch gemijmer afwisselt met een catchy refrein. De uptempo titeltrack Contstant Depression, jaagt je met continuïteit door een rebels nummer vol retro sounds en bliepjes die doen denken aan videogames uit de jaren negentig. Een meeslepende synthlijn, een pittige drum en shouted vocals afgewisseld met ijl verdoofde woorden en telefoongerinkel in For The Sublime. Bestond coldpunk al?
Venin Carmin weet emoties wel te verklanken. De dissonante synths geven Problem Issue de gewrongenheid mee die de woorden vragen en waarmee ze speels naïef lijken om te kunnen. Iets wat we ook in Waterlillies terughoren. Je hoort de afgrond lonken… Abysses neemt je mee tot aan de rand in een traag, beladen nummer met ijlzachte begeesterende zang.
Een diepzware baslijn rijgt de hoogfijne toetsen en voorzichtig gesproken woorden van Dreaming Valentine aaneen tot een knap meeslepend nummer waarin tranen en liefde hand in hand gaan. Als een muziekdoosje dat uitsterft, start de beladen track Berceuse. De angst besluipt ons traag, terwijl ongepolijst snaarwerk, bizarre synthdeuntjes en tinkelbelletjes ironisch lijken uit te dagen. Deze knappe instrumentale afsluiter wiegt je recht je meest aantrekkelijke nachtmerrie binnen…
Als karmijnrood vergif, lonkt ieder nummer om geconsumeerd te worden, tot ze één voor één uitgedanst zijn. Artistiek rake nummers, waarin dagelijkse gebeurtenissen vanop afstand beschreven worden, zodat je er telkens een erg persoonlijke eigen interpretatie aan toekent. Daar waar je dromen omslaan in nachtmerries…. Venin Carmin heeft alles om als coldwave en postpunk beschreven te worden, maar klinkt heerlijk energiek en uniek.
Constant Depression van Venin Carmin is digitaal en op vinyl verkrijgbaar bij het label Seja Records.
TIJ (THE INCONSISTENT JUKEBOX) – review Gig Economy
Vanop die donkere piek waar Derbyshire Manchester ontmoet, is TIJ (The Inconsistent Jukebox) het solowerk van Barry Snaith, die we ook kennen als de ene helft van het Europese duo m1nk naast Erika Bach, wiens debuutalbum Em One En Kay vorig jaar verscheen. Sinds zijn 15de speelt hij gitaar en is hij ondergedompeld in de muziekscene. Hij werkte samen met talloze internationale artiesten, toerde en deed opnames met o.a. The Ramones en Chrissie Hynde en doet nu zijn eigen ding. Deze week kregen we zijn solodebuutalbum van Snaith als productieve soundscape-poëet met The Inconsistent Jukebox te horen: Gig Economy, een album waarin hij zijn verschillende muzikale invloeden wist te mengen.
Met Bowie (Far Out) als opener, brengt Snaith meteen een knappe hommage aan David Bowie. Zijn dood kwam hard aan. Ook bij Barry. In dit nummer probeerde hij zijn liefde voor popart, krautrock, de Japanse cultuur, avant-garde en literatuur samen met de sound uit zijn Berlijnse periode te vatten. Hij vond de ruggengraat voor de track in de September-sample door geneBerlin en het mooi klinkende Duits van Karin Tarabochia, waarin we de duisternis in psychedelische traagheid horen en het Snaithilicieuze snaarwerk en het saxofoonspel van Justin Ward alle recht worden aangedaan.
Op de vlucht voor de politie zie je geen enkele andere optie meer dan uit het raam te springen. Je waant je een cowboy in zijn film noire, met Let’s Defenestrate (2030) als soundtrack. De gitaren kregen een westerntintje mee en de politiesirenes naderen op de achtergrond. Terwijl je de afloop van het scenario toegefluisterd krijgt…In Bowie-sfeer horen we ook Left Me In A Dream, waarin verlies, verdriet en spijt in een warm bad van gitaren gedompeld werden. De snaren klinken pittiger in Frozen, een nummer dat geschreven werd door Erika Bach.
Sing Me Something Sinister is de track waarvan The Inconsistent Jukebox de naam schonk als titel voor het duistere compilatie-album van Seja Records, dat vorig jaar verscheen. De track zelf verscheen niet op het album. Hoewel het een begeesterend sfeertje neerzet met triggerende snaren op de achtergrond die je laten mee drijven op wat een zeemanslied voor bedrogen matrozen had kunnen zijn, met een gelaten berusting in de zanglijn en de accordeon die af en toe mee neuriet…
Met There’s A Circus Going On In There wordt het breekbare kantje van de mens aangesneden. Hoe depressie, angst, paniek, bipolair gedrag, gebrek aan zelfvertrouwen… tot waanzin kunnen drijven. Doorheen de track word je even meegesleurd in die dolle neerkracht in het hoofd. Ritmes als wegtikkende tijdbommetjes lijken af en toe leeg te lopen langs verschillende kanalen. De gitaren klinken enerzijds klankklaar en anderzijds ongepolijst. Een beangstigende gedachte krachtig verklankt…
Met Erika Bach aan zijn zijde (Barry’s partner in crime bij M1NK), werd Killer Type alles wat de titel deed vermoeden: aantrekkelijk, spannend en uitdagend klinken speelse vocals en waanzinnige gitaarlijnen. Wij kunnen ons het beeld wel voorstellen: net opgedoken vanuit het bioscoopscherm, de femme fatale, te slim voor haar eigen goed en bloedmooi. “She’s a killertype…”
Met een fijn rock-’n-rollgehalte in de snaren en het drumwerk met tinkelende cymbalen, vertelt Touch & Go één van de grote geheimen van de liefde: alleen minnaars weten wat er achter de maskers schuilt… Uitdagend en ‘a bit cheeky’ klinkt dit uitbundigere nummer, net zoals in A Puppet Pulling Strings. De één voelt ze strakker aan dan de andere: de banden die ons vasthouden en onder valse vrijheden dreigen te beklemmen. Opgehangen worden door angsten. Het getouwtrek wordt knap verklankt zonder de richting aan te wijzen: de banden breken? Of die angsten onder controle houden? Met – zoals het er in het leven ook vaak aan toegaat – speelse klanken, door een ruwe gitaarsound ondersteund.
Het werd misschien al duidelijk, maar dit hele album is sterk filmisch en ook Cigarette Girl (Burned Again) roept meteen beelden op. “She’s gonna get burned again! She was a cigarette girl at The MGM. She was smoking’ hot! Lighting up men.” Een wild en vurig nummer, waarin Barry Snaith enkel de vocals voor zich nam en zich voor het instrumentale werk liet bijstaan door Petrushka Morsink (Planet Of Sound Record Store in Enschede, eigen label Urusei Records), die je hoort op gitaar, bas en drums. Een cover van het The Teardrop Explodes-nummer Reward sluit dit bijzonder album af. Eentje om je hart en ziel te laten verdwalen of meegezogen te worden in het scenario van enkele cultfilms. Gig Economy van TIJ (The Inconsistent Jukebox) is digitaal en op cd verkrijgbaar bij de labels Seja Records en Candy Bomber Music.
