Verzengende hitte werd weggewaaid alsof het slechts een vurig zuchtje was. In Het Uitheems Geduister van deze week vind je stormachtige soundtracks bij een onweersbui, maar evengoed tracks die bitterzoete melancholie verzuchten. Geniet van donker nieuws van Attrition, Black Angel, Nouvelle Vie, Harlots And Beggars, Sorry Heels, Alia Synesthesia, Tristwood, L’alba Di Morrigan, Shiv-R, Underground Fire, Halo’s Eve en De Press.
ATTRITION
De Britse dark industrialact Attrition rond bezieler Martin Bowes, bracht deze week The Alibi uit. Een nieuwe single, die met enkele heerlijke remixen door Bellhead, Vaselyne, Steckdose en Follynator kwam. De track klinkt kunstig, met violen, cello, piano en operateske vocals die in samenzang gaan met de rauw kreunende, de fluisterende, de spoken vocals. Een bijtijds chaotisch, maar artistiek sonisch staaltje van talent!
The Alibi verschijnt binnenkort op het aankomende nieuwe Attrition-album The Black Maria.
Facebook / Bandcamp / Spotify / Website
BLACK ANGEL
De gothrockers van Black Angel releaseten net hun derde studioalbum Prince Of Darkness. Na hun welgesmaakte album Kiss Of Death, ziet het ernaar uit dat ze met dit album een nieuwe, vurige dansvloervuller afleverden.
Het neemt je mee op reis. De plaat begint met een inleiding om de toon te zetten en je in het 10e-eeuwse Engeland te plaatsen. Terwijl het hoofdpersonage aan zijn plundering door de stad begint, horen we geschreeuw van de dorpelingen terwijl ze rennen voor hun leven.
Black Angel wil de luisteraars hiermee weg trekken van de drang van de huidige streaming-generatie om onophoudelijk op ‘volgende nummer’ te klikken. Het doel is de luisteraar te verjongen en hen aan te moedigen tot de tactiele ervaring van het vasthouden van een albumhoes en het lezen van de teksten. Misschien zelfs om mee te zingen.
Prince of Darkness is digitaal en op cd beschikbaar.
NOUVELLE VIE
Een nieuw leven voor enkele veteranen, want Carll Lament (ex-bassist bij Das Projekt en Prvda), Edu Krummen (Das Project) en producer Dennis Monteiro vormen sinds anderhalf jaar de band Nouvelle Vie. Daarmee wijken de heren licht af van hun gothrockverleden en zoeken ze inspiratie in de Europese newwavesynths en postpunksound van de jaren 70 en 80.
Paranoia Musique en Magnetic Dissonance werken al enige tijd samen in het organiseren van de Dissonância Sessions, waarbij ze Braziliaanse (underground)bands uitnodigen voor de opname van een live sessie in het hoofdkwartier van Dissonância Magnética in São Paulo.
Voor de vierde editie van de Dissonância Sessions, was Nouvelle Vie aan de beurt. Een krachtige performance met melodieën die de niches doorbreken. Je kan de livesessie online beluisteren.
HARLOTS AND BEGGARS
Een knappe nieuwe combo verrijst met Harlots And Beggars, want John Fair (mede-oprichter van Lycia) werkt in dit project samen met poëet Youssef Alaoui, die zijn woorden en stem leent. Samen zetten ze een neo-klassieke darkwavesound neer. Met samples van een orkestraal instrumentarium en navenante percussie, zetten ze op hun debuutep Ghost of Titian beelden van vergane steden, leeggelopen uitzichten neer, verlangend naar nostalgie.
Ghost of Titian is digitaal verschenen bij Wave Records.
SORRY, HEELS
Sorry, Heels zag in 2010 het levenslicht in Frosinone (IT). Na twee ep’s en een album laat de shoegaze-, postpunkband hun nieuwe album She horen. De verschillende wissels in de bezetting van de band, zorgden voor radicale veranderingen in hun geluid. De rocknormen werden losgelaten en omgeleid richting elektronische muziek, gelinkt aan new wave en vroege postpunk.
Het album gaat over de liefdesreis van een vrouw: beginnend met verliefdheid (Through the End), via passie (She Burns), afwijzing (Something Real), obsessie (Follow Signs en The Spell’s Ballad), de eenzaamheid van gebroken dromen (My Doll’s House en Another Lapse) tot berouw (The Void). En dan komt het onverbiddelijk tot de aanvaarding dat er niets zal veranderen: The End of Desires. Het album doorloopt alle stadia.
She is doordrongen van met dream- en synthpop-invloeden en geeft de tracks een ontspannen en sensuele sfeer mee, terwijl de vocalen voor de nodige bittere smaak zorgen.
Het album is digitaal en op cd verschenen bij Shades of Sound Records en Wave Records.
ALIA SYNESTHESIA
De Russisch-Canadese electro-artieste Alia Synesthesia bracht deze week een vocaal meer ingetogen track uit, vol betekenis in industrial kenmerken, gedrenkt in Oosterse klanken.
De titel van de nieuwe track Eternal Merch Girl ontstond eigenlijk vrij grappig: “Ik zit in een verborgen Facebook-groep waar veel vrouwelijke artiesten en muzikanten hun reisverhalen delen. Eén van de veel voorkomende ervaringen is dat je wordt gezien voor de vriendin van een bandlid, het merchandisemeisje of ander personeel, terwijl je in werkelijkheid een vrouwelijke muzikant bent. In situaties als deze maakt het meestal niet uit of je gezicht op de poster staat of niet. Ik beschreef dit een keer aan mijn partner en liet een zin vallen die ongeveer zo luidt: “En het maakt niet uit hoe lang je dit al doet, voor sommige mensen blijf je een eeuwige merchgirl”. Mijn partner lachte en zei dat ik die naam voor één van mijn nummers moest behouden”, legt de artieste uit. “De track zelf belichaamt veel verschillende gevoelens. Het gaat niet per se over de ervaringen van vrouwelijke of vrouwelijke muzikanten, maar is meer een boze overkoepelende diss-track die op verschillende situaties van toepassing kan zijn. Het is aan niemand in het bijzonder gericht, maar kan tegelijkertijd aan zoveel mensen tegelijk worden gericht: collega’s, management, soms geluidstechnici of andere werknemers uit de muziekindustrie. Niet gezien worden voor wie je bent, maar voor wie iemand anders denkt dat je bent, is een concept dat ouder is dan de wereld en het overstijgt echt gender, seksuele geaardheid of nationaliteit. Dus, Eternal Merch Girl is in wezen een hymne van ultieme wraak, het is een surrealistische en gepassioneerde dans op het graf van verkeerde identificatie.”
Met vocals die inspiratie vonden bij Ofra Haza, tribal drums en drones van elektronische cello, opnieuw een knappe track!
TRISTWOOD
De avant-garde industrial metalband Tristwood uit Oostenrijk bestaat 20 jaar en dat vieren ze met hun derde album dat er op de cd-versie nog 9 bonustracks (opgenomen tussen 2001 en 2007) bovenop doet. Dystopia et Disturbia MMXXI was reeds digitaal verkrijgbaar en is nu op cd uitgebracht.
“Het is gewoon belangrijk voor ons dat we ons derde album Dystopia et Disturbia eren door middel van een fysieke release. Het is waarschijnlijk onze krachtigste en moeilijkste opname. En het is degene die het meest van ons als kunstenaars vroeg. Al het verdriet, het verlies, de duisternis die de muziekgroep destijds omringde, hoor je terug in het geluid en de composities”, meldt Neru, een van de twee gitaristen in Tristwood.
L’ALBA DI MORRIGAN
I’m Gold, I’m God. Zelfzeker laat L’alba Di Morrigan hun tweede album op de wereld los. Na negen jaar stilte, werd dit een staaltje van donkere kunst, waarmee de Italiaanse gothic metalband terugkeert met een muzikale caleidoscoop die verleden vermengt met moderne sonoriteiten. De twaalf nummers klinken als een suggestieve reis, waarmee L’alba Di Morrigan nieuwe scenario’s kerft in de harten van de luisteraars. Wie moet zich aangesproken velen? Metalliefhebbers die ook Tool, Katatonia, Isis… kunnen pruimen.
I’m Gold, I’m God is digitaal, op cd en in een luxe-editie verschenen.
SHIV-R
Het is vier jaar geleden dat de Australiërs van zich lieten horen, maar deze week liet Shiv-r een nieuw album klinken. Er is een zen-leer die zegt dat als je God ontmoet op de weg, je hem moet doden. Kill God Ascend is het vijfde volledige album van de electro-industriële band SHIV-R en toont hun voortdurende streven naar groei, experiment en originaliteit. Hoewel inspiratie duidelijk bij artiesten als Hocico en Marilyn Manson gehaald werd, is dit een verscheurend sterk album dat iedere lichaamsvezel doet trillen.
Kill God Ascend is verschenen bij het label Blind Mice Productions.
UNDERGROUND FIRE
In gelimiteerde 12” uitgave, releasete Underground Fire de geremasterde single Passage van hun debuutalbum Ashes of Life. Voorzien van een hoog gehalte aan rockgitaren en opera achtergrondzang, doet de track denken aan onze eigen Honeymoon Cowboys of Siglo XX, wellicht omwille van de zang die veel weg heeft van die van Tom Van Troyen.
“Het is misschien wel een van de meest gothic klinkende tracks op Ashes of Life, maar zoals het grootste deel van het album heeft het muzikale invloeden van allerlei soorten genres”, zegt frontman Rob Coffinshaker.
De single is in beperkte oplage verkrijgbaar op 12” vinyl en komt samen met een cover van Dee Dee Ramones Poison Heart.
HALO’S EVE
Na meer dan twintig jaar in verschillende bands die alle muziekgenres bestrijken (van Black Metal bij Artefact tot New Wave bij Press Gang Metropol), besloot de Franse Sébastien Bernard zijn soloproject Halo’s Eve te starten. De recente lockdown was de aanleiding voor deze introspectie en zijn louterend werk. Zijn ervaring als geluidstechnicus en producer maakte het mogelijk voor hem om het hele project te dirigeren, van songwriting, uitvoering tot productie en mixen.
Zijn eerste ep Pitch Black Heaven is pas digitaal verschenen en laat donkere synthpop bruisend opborrelen als een zwarte, plakkerige stroop die mag blijven kleven.
Soundcloud / Facebook / Bandcamp
DE PRESS
De Noors-Poolse cult newwaveband De Press laat twee legendarische albums uit de jaren 80 opnieuw klinken. Block To Block (1981) en Product (1982) werden namelijk opnieuw uitgebracht. Volledig geremasterd en perfect getimed voor de 40ste verjaardag van het De Press debuutalbum Block To Block, klinken ze allebei nog steeds fris origineel.
Beide albums werden op cd en rood/witte vinyl heruitgegeven bij het label Apollon Records.
