Sound Track is het talentenconcours van Poppunt in samenwerking met de Belgische muziekclubs. Uit meer dan duizend inzendingen werden in de voorrondes 46 finalisten geselecteerd in Vlaams-Brabant, Limburg, Antwerpen, Brussel, Oost- en West-Vlaanderen waaruit per provincie drie winnaars zullen gekozen worden. De meest beloftevolle bands, singer-songwriters, mc’s, producers en solo-acts van het moment passeren de revue. Op 7 december opende Het Depot haar deuren voor de finale van Vlaams-Brabant.
Twintig minuten. Zoveel tijd krijgt elke kandidaat om de jury te overtuigen. Een eerlijke loting beslist over de volgorde van de deelnemers en levert het volgende resultaat op: Melting Mallows, Onionfuzz, Roos Denayer, Dyce, Ello, Moody Mae en last but not least Bonzo.
Melting Mallows, een Leuvens rockduo mag de spits afbijten in een iets meer dan halfgevulde zaal nog volop in verloop. Met hun dynamische garagerock vliegen de opgewekte, amusante Brian op drums en Bishesh, de uitbundige zanger/gitarist met het groene haar, er direct stevig in. Samen met Dyce zijn ze de jongste finalisten van vanavond en dat laat zich ook wat merken. Hun aanstekelijke, dansbare rocksongs met een sixties-vibe zijn wel leuk zijn, maar na een paar nummers missen we toch toch wat diepgang en variatie. De Leuvenaars maken veel goed met hun enthousiasme en hun meerstemmigheid klinkt onwijs goed. Of het voldoende is om hier vanavond te winnen weten we niet maar dat het duo zeker over het nodige groeipotentieel beschikt dat wel.
Het verschil in maturiteit met de vorige band wordt al snel duidelijk. Het heerlijk bont allegaartje van Onionfuzz maakt de volgende twintig minuten met slechts twee nummers duidelijk waarom het woordje fuzz in hun bandnaam staat. Zelf beschrijven ze hun muziek als alternatieve indierock in een jamjurk waar we het zeker mee eens zijn maar er toch ook postrock aan willen toevoegen. We worden hier vanavond omvergeblazen door een muur van fuzzy gitaargeweld. Het eerste nummer, puur instrumentaal, voelt aan als één langgerekte jamsessie die naar ons gevoel nét iets te lang duurt. Het tweede, met vocals, biedt wat meer afwisseling. De gelaagde, melodische opbouw en de rauwe, indringende zang werken naar een episch geheel toe. We zien de hoofden in de zaal goedkeurend mee knikken. We merken ook dat de bassist met zijn linkerarm in het gips ligt, maar daar is aan zijn gitaarspel niets van te merken. We komen te weten dat hij speciaal voor het optreden van vanavond zijn gips heeft laten ‘plooien’ zodat het optreden kon doorgaan. Als dat geen toewijding is!
Met de bescheiden en lichtjes verlegen singer-songwriter Roos Denayer wordt er plaatsgemaakt voor een intiemere setting. Roos heeft voor Sound Track versterking meegebracht in de vorm van bassiste Trui, die ze ook regelmatig bedankt. En terecht want de bassiste is een aanwinst zowel op basgitaar als bij de meerstemmigheid. Roos zelf doet het zelf ook voortreffelijk op gitaar en met haar prachtige, soulvolle stemgeluid en jazzy nummers met hier en daar een verrassende groove krijgt ze de volledige aandacht van de toeschouwers. Met de cover Searching For A Feeling geeft de muzikante aan dat ze wat nerveus is want dat ze meestal geen piano speelt voor publiek. Absoluut niet nodig want ze krijgt de zaal stil met haar begeesterende versie van het nummer. Met het knappe April weten wij het wel zeker. Wij zijn verliefd op deze pure, broze en toch krachtige stem. De muzikante uit Beersel staat alvast in onze top 3. Benieuwd of de jury het met ons eens is.
De muzikale boeg wordt opnieuw omgegooid richting hiphop met de Leuvense rapper Dyce bijgestaan door zijn VJ achter de knoppen. Met zijn mix van urban en hiphop waarin duidelijk ook invloeden van reggaeton, grime en trap verweven zitten, serveert de producer/mc een wervelende show met een hoog entertainment-gehalte. Uitgekiende en heel strak afgewerkte tracks met Oosterse en Latin-vibes gepaard gaande met heel wat moves op het podium. De producer/mc doet zijn uiterste best om het publiek mee te krijgen met wisselend succes. Laat dit alles nu net een beetje het probleem zijn. Er wordt te hard geprobeerd en het geheel voelt wat kunstmatig en te gerepeteerd aan. We hebben het allemaal al wel eens eerder gehoord. We twijfelen niet aan het talent van deze jonge Leuvenaar en de fans zullen dit zeker kunnen smaken, alleen kon hij ons vanavond niet echt overtuigen.
Op het optreden van van ELLO oftewel Elodie Carels met liveband was op zich niets aan te merken. De energieke electropopsongs met een stevige portie funk zaten stuk voor stuk goed in mekaar en zijn enorm radiovriendelijk en heel dansbaar. Elodie beschikt over een soulvol, veelzijdig stemgeluid à la Joss Stone en Alicia Keys en is live één van de betere stemmen die we de laatste tijd gehoord hebben. En toch misten we iets een, noem het bezieling bij gebrek aan een beter woord. Ook de connectie met de luisteraar ontbrak, getuige het vele geroezemoes tijdens het optreden. De zangeres en haar band konden jammer genoeg de aandacht van het publiek deze keer niet echt vasthouden. Een werkpuntje
Dat de hiphop, soul, funk en een touch of jazz van Moody Mae tot de favorieten behoort wordt duidelijk zodra de band het podium opkomt. Enthousiast gejoel en gefluit weerklinkt zodra de bandleden, inclusief blazerssectie, het podium opkomen. Al van bij de eerste noten grijpen de charismatische frontman en -vrouw Roel en de charmante Paulien de aandacht van de voltallige zaal met hun frisse en funky nummers. Er heerst een uitbundige, vrolijke sfeer op en voor het podium. Als Roel, die buurtwerker is bij de Stad Leuven, zich tussen het publiek mengt en aandacht vraagt voor de mensen die het minder goed hebben dan ons met een intense, emotionele rhyme wordt het muisstil. Dit is pure klasse en wordt ook met een oorverdovend applaus beloond. Paulien op haar beurt zorgt met haar kristalheldere, melodische stem voor de ideale tegenhanger van Roels hese rap en zang. Samen klinken ze dan ook subliem. En dan hebben we het nog niet gehad over de rest van deze fantastische band zoals de strakke drums, de perfect gedoseerde en frivole keys en funky basgitaar. Als de saxofoon, trompet en trombone dan ook nog eens ingezet worden gaat het publiek uit de bol. Dit is een megavet feestje en onze nummer één van de avond.
De aanstekelijke lo-fi indiepop van Bonzo mag de avond afsluiten. De combinatie van de prettige nonchalance van de Leuvenaars en hun frisse nummers zorgen voor een relaxe vibe. Het plaatje klopt als deze sympathieke mannen op het podium staan. What you see is what you get. Het duurt dan ook niet lang of het publiek gaat overstag voor hun pretentieloze, aangename muziek in het vaarwater van Car Seat Headrest. De jongens van Bonzo zijn hét voorbeeld van een oprechte connectie met de luisteraar en dat wordt duidelijk geapprecieerd. Als frontman Thijs als afsluiter dan ook nog eens zich met zijn akoestische gitaar tussen het publiek mengt en voor een meezingmomentje en heuse polonaise zorgt, is de euforie compleet. Het wordt voor de jury ongetwijfeld een moeilijke keuze.
Rock Vonk-winnaar van 2017 She Bad zorgt voor een stomende, bombastische show terwijl de jury beraadslaagt. Meteen wordt duidelijk waarom zij de wedstrijd wonnen. Een heuse apocalyptische pletwals met de muzikale furie van Brutus en de gekwelde dan weer rauwe stem van Björk die ons bijna doet vergeten waarom we hier zijn.
We zijn hier voor Sound Track, juist ja. Een wedstrijd houdt een prijs is. In dit geval is dat een plaats in Track 2020, een ambitieus parcours op maat waarin een jaar lang alles kan: van persoonlijke, professionele begeleiding, residenties, opnametijd in professionele studio’s, nationale exposure tot shows in een gloednieuw podiumcircuit van Vlaamse jeugdhuizen. Sound Track geeft de winnende artiesten een unieke kans om een versnelling hoger te schakelen. Onze persoonlijke top drie: op 1. Moody Mae, 2. Roos Denayer en 3. Bonzo.
We zijn een goeie vijf uur later en het is tijd voor het moment suprême: de uitslag van de jury. Die bestond trouwens uit oa. Mike Naert van Het Depot, Laura Groeseneken (Sennek) en de bandleden van She Bad.
De keuze van de jury viel op Moody Mae, Melting Mallows en Roos Denayer.
Een dikke proficiat aan de welverdiende winnaars maar ook aan de overige deelnemers voor een fijne muzikale avond met toptalent van eigen bodem!
