Censuur om tegenkanting te vermijden? Augustijn (Vermandere) en Koen Dewulf dachten er de laatste tijd samen over na en bezingen het toch wel beladen thema met humor in hun nummer Censuur.
Een Oost- en West-Vlaamse samenwerking, waarin het dialect welig weerklinkt, tot in detail perfect met dubbele negaties en al. “‘k Zou willen zeggen op wie ik stem, maar ‘k durf niet, want ‘tis nooit niet op de goeie”. En de “tatadaada” die we in het refrein herhaaldelijk horen mogen we wellicht als zelfcensuur beschouwen. Willen we weten wat ze écht willen uitschreeuwen? Ja graag, want dit nummer brengt luchtigheid, in een vroegzomers sfeertje met een met pit aangeslagen akoestische gitaar en ‘de menschen’ die over hun schouders meeluisteren en er onuitgesproken toch in slagen sociaal wenselijk gedrag en uitspraken uit te lokken.
Wegens beperkte meertaligheid, waren we genoodzaakt om de eindconclusie van de heren vrij en ongecensureerd te ‘vertalen’: “Ik zou soms luid willen roepen…” “Je bent niet alleen!”
Een aanstekelijk wijs nummer!
