Antoine Pierre is een welbekende naam in de jazzwereld, zo was hij dit jaar nog artist in residence op het Brussels Jazz Weekend. We kennen hem misschien het best als drummer bij de bands Urbex, Next.∆pe en TaxiWars. Een rasechte artiest die muziek uitademt.
De voorbije periode, allen wel bekend, bracht voor vele mensen nieuwe uitdagingen met zich mee alsook voor Antoine Pierre die in alle stilte aan zijn solo-project Vaague sleutelde. Resultaat was de ep die hij een paar weken geleden op zijn eigen label Shapes No Frame uitbracht en in de rotonde van de Botanique kwam voorstellen.
Het was geen weer om een hond door te jagen maar toch was er heel wat publiek opgedaagd. Benieuwd of het ook in de rotonde ging stormen, en ja hoor vanaf de intro werden we volledig meegezogen in de conceptuele wereld van Vaague. Opener Shaades voldeed aan alle verwachtingen, Arabische invloeden, samples en het indrukwekkende drumspel zorgden ervoor dat het vanaf de eerste minuut genieten was.
Antoine Pierre koos voor een opstelling waar hij met zijn drumstel centraal stond omringd door een stuk of acht roterende led-lights die gestuurd werden door het tempo en de beats die hij op ons afvuurde. Achter hem telkens een bijhorend projectie die het visuele aspect compleet maakte. Het is duidelijk dat hier op elk detail gelet is en af en toe leek het alsof hij de ruimte ingestuurd zou worden.
Nummers als Kaane, Baave en Aarbuste raasden aan ons voorbij afgewisseld met gesproken tekst samples. De live performance werd door de aanwezigen bijzonder gesmaakt en verwondering/bewondering was alom tegenwoordig in de rotonde.
Er passeerden heel wat nummers die we nog niet kenden zoals Humaan Face en Keedjaared die volgens ons gerust ook op de ep hadden gemogen. Antoine Pierre vond heel wat muzikale inspiratie bij bands als Floating Points, Moderat en Son Lux.
De muzikale wereld die Vaague creëert bestaat uit jazzy drumbeats, triphop en ambient soundscaping. Toch is hij ook niet vies van een drumsolo waarin hij zijn technische vaardigheid nog meer in de verf zet. Iets wat door het publiek warm werd onthaald.
‘Save the best for last’ want afsluiten deed Antoine Pierre met Camaraade onze favoriete track van de ep waarop hij live meezong en het publiek opnieuw in vervoering bracht. Kortom het was een tijdje geleden dat we live van ons sokken werden geblazen maar deze multidisciplinaire show van Vaague deed dat zeker en vast. Een vernieuwende en verfrissende performance met muziek die hoogstaand en technisch uitgevoerd werd. We waren niet de enigen die onder de indruk waren, de bisronde werd maar liefst tot vier maal toe ingezet.
