Geen woorden voor de Scorpio Sessions van deze week. Dat komt niet omdat de artiest die deze dinsdagavond aantrad op Radio Scorpio ons zo sprakeloos achterliet, maar omdat Thomas Antonios instrumentale gitaarmuziek maakt.
Zijn virtuoze snarenspel bestrijkt een groot palet aan klankkleuren en met invloeden uit alle windstreken neemt hij ons meteen mee op reis. Opener Sindibäd laat de luisteraar dromen van middeleeuwse steden met smalle straatjes en pleinen in de verzengende zon, waar enkel de schaduw van een monumentale kathedraal verkoeling biedt.
Leonora’s Dreams is dan weer de soundtrack bij een film die je nooit hebt gezien. De dromerige melodie, zoals de titel al laat vermoeden, zou perfect passen bij een melancholische scène. Aan wie denkt Leonora zo laat ’s nachts? Een geliefde van wie ze afscheid heeft moeten nemen, iemand die beloofd heeft onderweg te zijn naar haar? In afwachting van de regisseur die Thomas’ talenten inhuurt, mag jij het als luisteraar zelf invullen.
Thomas Antonios krijgt zelfs de uitzonderlijke kans om een derde nummer te laten horen. Tijdens het élf minuten lange Anqa Y Wicked Fantasy verslapt de aandacht helaas af en toe. Werkten de twee vorige nummers perfect in de setting van de Scorpio Sessions, met enkel de gitaar op Thomas’ schoot, dan vragen we ons hier echter af wat dit zou geven met meer instrumenten. Het spel gaat hier immers wat mak klinken, iets meer variatie en kleur zou de gitaar weer uitdagen om frisser uit de hoek te komen. En net wanneer je denkt dat het welletjes geweest is, schudt Thomas in de laatste minuut nog een ragfijne, weemoedige melodie uit zijn mouw. Zo blijft zijn sessie toch voor de rest van de dag door je hoofd spoken.
