Het zijn harde tijden. Tieners lopen scholen binnen en knallen hun medestudenten omver, presidenten denken dat de wereld een James Bond-film is geworden en dus besluiten artiesten om een lp te maken met een titel als Run Amok. Anarchistisch, maar vol positieve energie, aldus Alex en Tina van The Glücks.
Twee jaar na het verschijnen van Youth On Stuff is de nieuwe Glücks een feit en die werd voorgesteld in de Charlatan in Gent, in een coproductie van het Brusselse psychedelica-collectief Stellar Swamp en de Gentenaars van Purple Panda die ons regelmatig verblijden met hedendaagse psychedelica.
Het Gentse muziekcafé zat stampvol (uitverkocht), en voor één keer floepten de lichten in De Charlatan uit rond kwart na acht. Drie bands op een affiche en dus moest het vooruitgaan, zeker als ze alle drie een uur speeltijd gegund krijgen.
Aftrappers van dienst: Tubelight. We schrijven het niet graag, maar Expert By Virtue Thereof is zonder veel nadenken de meest ondergewaardeerde plaat van dit jaar. Een sound die mijlenver af staat van het geluid waarmee Lee Swinnen ons jaren geleden om de oren sloeg. Een nieuw label en zelfs een andere line-up. Logisch dat de set danook voor een groot deel uit de nieuwe cd bestond. Een geluid dat puurt uit Britse postpunk. We zouden er namen als de Buzzcocks, The Fall of Magazine kunnen opplakken, de band zal waarschijnlijk aandraven met Captain Beefheart. Poppy, maar met een hoek af. Het leven is niet eerlijk, mochten deze gasten uit Londen komen zou men ze wellicht nu al de nieuwe Hives of zoiets noemen. Eerlijk, en verdomd goed.
Van een heel ander kaliber waren de Amerikanen van Wooden Indian Burial Ground, kortweg WIBG. Snoeihard en een pschydelisch equivalent van Dinosaur Jr. Niet op een fout te pakken, wel jammer dat ieder nummer uit hetzelfde patroon bestaat waardoor het wat vervelend klonk. Bij momenten deed het ons wat denken aan wat King Gizzard And The Lizard Wizard uitsteken, maar een pak minder geniaal. Noem ons patrioten, maar Tubelight was veel sterker.
Het leven is hard, en niet altijd eerlijk. Niemand die het de sympathieke Alek en Tina zou toewensen dat op de releaseparty van hun nieuweling alles zou mis ging. Tijdens de eerste vijftien minuten liep alles verkeerd wat maar verkeerd kon gaan en de zenuwen stonden uiterst gespannen. Want ja, je staat voor je publiek en je wil die overtuigen dat je nieuwe materiaal het beste is wat je ooit gemaakt hebt.
Na allerlei technische interventies werd eindelijk het startsein gegeven voor een vlammende show die alsnog gered werd door twee rock ’n roll-beesten en een leger fans die voor de sfeer zorgden. Stagediven en uw lijf zeer doen, rock ’n roll zonder medelijden voor jezelf. Tina als één van de beste drumsters die je kan tegenkomen en een uitbundige Alek die nooit de controle verliest. Routine, maar niet routineus gespeeld, noem het liefde voor het vak.
Zeggen dat dit de beste show was die we van The Glücks zagen zou een net iets te gortige uitspraak zijn, maar iedereen weet dat als het geluk aan hun kant staat The Glücks uniek in België zijn, om niet te zeggen in de wereld. Shit happens, ook al ben je The Glücks, maar volgende keer is het er knal op, dat weten we. In de AB op zaterdag 28 april met Shht bijvoorbeeld.
