In één van de gezelligste muziekclubs van het land, de N9, stonden met And They Spoke in Anthemes en The Antler King twee bands op het podium die prachtige melodieën maken waarvoor behoorlijk wat technische vaardigheden vereist zijn. Beide bands zijn tevens erg perfectionistisch ingesteld dus voeren ze die technische hoogstandjes ook nog eens tot in de puntjes juist uit.
And They Spoke In Anthems begon als soloproject van Arne Leurentop maar sinds de laatste plaat Money Time speelt hij live met een band. Zelf speelt hij gitaar en toetsen, Jan Dhaene (Ansatz Der Machine) toetsen en drums en omdat één instrument spelen te eenvoudig is, heeft hij ook een soulmate gevonden in Maarten Flamand (The Antler King) die gitaar speelt met de handen en bas met de voeten! Arne introduceerde hem door te zeggen dat hij dacht dat zijn gitarist uniek was, maar dat hij sinds de soundcheck van The Antler King beter weet. Vanavond was natuurlijk een speciale avond omdat dit een dubbele affiche was met die andere band van Maarten.
Arne bracht vooral liedjes uit Money Time. De plaat verscheen in 2018 met daarop prachtige liedjes als Leaving You Cold en Soul Of Man die uiteraard allemaal de revue passeerden. Speciaal voor vanavond kwam ook Esther Lybeert een nummertje meedoen. Met risico voor lijf en leden sprong ze daarvoor op het podium, achter de drums en over de luidsprekers om bij de microfoon naast Arne te geraken. Het podium stond immers tjokvol instrumenten. Samen brachten ze Oh My God uit de eerste plaat. Afsluiten deed Arne met Hollow Parade waarmee hij nog eens in de verf zette dat They Spoke In Anthems live minstens even intrigerend is als op plaat. Niks luistermuziek – dit is de Bob Mould van de lage landen met een perfect uitgevoerde wall of sound.
Voor The Antler King werd het podium een beetje anders ingericht: links Maarten Flamand met zijn gitaren en baspedalen en rechts Esther Lybeert met de drums en de keyboards. In het midden een corridor voor de visuals op het scherm achteraan. Die visuals zijn echt wel een deel van de act. Initieel was Esther daar zelf mee aan de slag gegaan maar, zo vertelde ze, maar nu heeft ze iemand gevonden die de perfecte beelden weet te selecteren.
Het duo bracht een bloemlezing uit Ten For A Bird uit 2018. Esther vertelde dat de N9 een speciale plek is voor haar en Maarten, want dat ze sinds een avond in deze club in november 2006 ook officieel samen zijn. Na al die jaren is er duidelijk geen sleet op de relatie want de liefdevolle spanning tussen de twee vertaalde zich in perfect gebrachte muziek.
Terwijl Maarten zich uitleeft op de snaren, leidt Esther de dans door naar wens het ritme op te drijven of te vertragen. Na Orange Money, een liedje over godbetert Donald Trump, riep Maarten zelfs wat iedereen dacht: zij is de max! Tijdens Birds In The Skies kregen we een voorbeeld van die fantastische visuals vol ironische grapjes. Het start met bloemen die waaien in de wind, even later zie je kippen in een legbatterij, de productie van gelatinesnoepjes en daarna struisvogels, kebabversnijders, stokstaartjes en een schaduw van een raaf. Je komt soms ogen te kort tijdens een optreden van The Antler King.
Terwijl Maarten tokkelt op de gitaar, duwt hij met zijn tenen op de baspedalen. We hebben het proberen te achterhalen maar na een avond naar dat voetenwerk te kijken, begrijpen we nog steeds niet hoe hij het doet. Door een simpel knopje om te draaien klinken de snaren soms kort, huilend of ruw. Het is fantastisch om er naar te kijken. Esther zingt, drumt, speelt keyboards en een soort blaasinstrument.
Op het einde van de set kregen we als bis nog een wondermooie cover van Beth Gibbons waarop Esther de drums wat minder beroerde om zich volledig op die mooie, perfect gezongen noten te concentreren. Wat een prachtige afsluiter!
