Singer-songwriter Mark Kozelek was de frontman van de legendarische slowcore band Red House Painters dat na zes albums Sun Kil Moon werd. Door de jaren heen is Sun Kil Moon meer uitgegroeid tot het soloproject van Kozelek, ook al heeft hij de afgelopen jaren ook soloplaten onder zijn eigen naam uitgebracht.
Dit jaar verscheen het 13de Sun Kil Moon-album All The Artists met David Stagno op piano. Deze prachtige plaat kwam hij voorstellen in De Casino. Alhoewel, met deze eigenzinnige singer-songwriter kon het weleens zijn dat hij iets volledig anders in petto had voor het publiek. Voor deze Europese tournee had hij de Hongaarse pianist Benicze Molnár bij die deel uitmaakt van Jazzbois en Amoeba.
Voor het concert werd bekendgemaakt dat er geen foto’s of filmpjes mogen genomen mochten worden tijdens deze show. We hadden dus al het idee dat Kozeler zijn reputatie al grumpy singer-songwriter ging waarmaken. Maar niks was minder waar… Hij was zelfs in opperbeste stemming en maakte regelmatig grapjes, entertainde het publiek met verschillende verhalen en trakteerde iedereen met een imitatie van Bob Dylan. Het was zelfs zo dat hij op het einde van de set bij I Can’t Live Without My Mother’s Love waarbij iemand van het publiek uitnodigde om mee te zingen toestemming gaf om te filmen.
Hij begon het concert met een intieme versie van de klassieker Carry me Ohio, een song die hij normaal niet meer speelt, maar het was een verzoekje dat hij enkel met piano bracht. We hadden ons geen betere opener kunnen bedenken. Ook al stond Kozeler met zijn hand in zijn jaszak wat nonchalant te zingen, zong hij toch met veel overtuiging en passie. Af en toe nam hij zijn elektrische gitaar erbij, maar bij de meeste songs liet hij zich gewoon door de mooie pianoklanken van Molnár leiden.
Met zo’n rijk oeuvre hebt is het soms moeilijk om te kiezen maar de set was mooi opgebouwd met de klassiekers Heron Blue, Harper Road, Dogs Nervous To Fly en het prachtige Katy Song uit de Red House Painters-periode. Uit de nieuwe plaat werd enkel het prachtige All The Artists Live In L.A. gespeeld en kregen we ook een sobere versie van de nieuwe single Wolves die Kozeler opnam met Amoeba, waarbij het publiek werd aangemoedigd om mee te huilen als een wolf. We kregen ook twee covers die Mark volledig naar zijn hand zette, een bloedmooie versie van Show Me van The Pretenders en Burt Bacharach’s What The World Needs Now Is Love met de zanger uit het publiek!
Het enige minpuntje van dit geweldige optreden was het laatste nummer, waar we een pianoloop kregen waarop Molnár improviseerde terwijl Kozeler als een soort spoken word een heel lang verhaal vertelde waar geen einde aan leek te komen. Nu niet echt een song om zo’n sublieme set mee af te sluiten. Maar dan namen we er met alle plezier graag bij.
