De Antwerpse shoegaze band newmoon bracht onlangs hun tweede album Nothing Hurts Forever uit. Een langspeler met negen sublieme, catchy songs vol diversiteit en originaliteit. Helaas is deze release niet met veel toeters en bellen aangekondigd, maar het zou wel moeten. Newmoon is sinds hun debuut ep Invitation To Hold serieus gegroeid. Hun sound heeft een positieve evolutie ondergaan en de songs klinken nu nog rijker.
In Antwerpen kwam newmoon de nieuwe plaat voorstellen. De support werd verzorgd door het voormalige Hoar dat sinds dit jaar door het leven gaat als Heath. Het Brusselse vijftal haalt haar inspiratie bij Massive Attack en My Bloody Valentine wat een interessante mix kan opleveren en dus waren wij enorm benieuwd. Verder keken we ook uit naar het soloproject van Donny Woestenborghs – Such Beautiful Flowers – waarvan vorige maand de ep en tape Neon Gloom verscheen bij Wool-E-Tapes. Op deze cassette staan aanstekelijke, donkere elektrotracks waar we wel wat jaren 80 EBM en newwave-invloeden in terug horen. Donny was in het verleden zanger van de hardcorepunkband Midnight Souls, waarvan de overige leden nu bij newmoon spelen.
Such Beautiful Flowers had de moeilijke taak om de avond te openen. Helaas was er nog maar weinig volk in de zaal. Woestenborghs had nog een kompaan meegebracht die de synthesizers bediende zodat hij zich volledig kon focussen op het zingen. De songs van Such Beautiful Flowers zijn donkere uptempo pareltjes waar we echo’s in horen van Psyche, Men2nd en Front 242 ten tijde van Geography. Ze klinken allemaal heel dansbaar en het zouden allemaal songs kunnen zijn die op een gothic party heel de dansvloer in brand kunnen steken. Als afsluiter van de set kregen we een eigen bewerking van Decades van Joy Division die even intens was als het origineel. De laatkomers hebben in elk geval veel gemist maar ze krijgen een herkansing want op 31 januari 2020 speelt Such Beautiful Flowers samen met Ultra Sunn in de Kinky Star in Gent.
Daarna volgde Heath, zij hadden blijkbaar hun eigen fanclub mee zodat er toch al wat meer volk was in de zaal. Ook al is de band beïnvloed door Massive Attack en My Bloody Valentine toch hoorden we deze invloeden niet terug. De songs die Heath brengt, leunen heel dicht aan bij de donkere, stijlvolle nummers van Faces On Tv. Alleen zanger Jeroen Vrankens stem heeft wat weg van die van Dave Gahan van Depeche Mode. Hij had zelfs de dramatiek van Gahan overgenomen voor (zoals hij zelf zei) “de droevige nummers”. Helaas had Vranken wat problemen met de effecten, zodat er soms teveel echo op zijn stem kwam en het volume soms zo hard klonk dat de instrumenten bijna niet meer te horen waren. Er zit veel potentie in Heath, enkel nog wat de details bijschaven en dan komt dat zeker goed.
Hoofdact van de avond, newmoon stelde met veel plezier de nieuwe plaat Nothing Hurts Forever voor aan het publiek. Hoe subliem dit album ook mag klinken op plaat, de live uitvoering is nog beter, nog intenser. Het livegeluid van newmoon is indrukwekkend. Drummer Stef Gouwkens en bassist Robby Geybels bouwen een mooie basis op om de geweldige gitaarmuur van Philippe Corhout, Giel Torfs en Bert Cannaerts op neer te zetten, Wanneer Cannaerts zijn zeemzoete stem op die stevige muur laat neerdwarrelen klinkt het geheel perfect.
Het vijftal bracht vooral songs uit de nieuwe plaat, maar er was toch nog plaats voor ouder werk. Uit het eerste album kregen we Head Of Stone, Life In The Sun en Helium en uit de debuut-ep kregen we Aria (het eerste nummer dat de band ooit schreef). Van het nieuwe album is het Give Me Pain dat iedereen echt meesleurt, het nummer klinkt ongelooflijk catchy. De nummers werden mooi aan elkaar gebreid met heerlijke feedback en effecten van de gitaren.
Helaas was er geen tijd meer voor bisnummers maar van ons mochten ze nog veel langer doorgaan. Zanger Bert Cannaerts toonde zich dankbaar tegenover het publiek omdat ze de moeite hadden genomen om naar de band te komen kijken. Wij zijn newmoon minstens even dankbaar omdat zij zo’n knappe set neergezet hebben en zo’n sublieme nummers maken. Als de band van de andere kant van het kanaal zou komen, dan waren ze waarschijnlijk al veel bekender.
Newmoon staat als een huis en is één van de betere bands die ons landje telt. Ze verdienen veel meer aandacht dan ze nu krijgen. Op zaterdag 8 februari 2020 staan ze op het showcasefestival We Are Open in de Antwerpse Trix.
