Sinds vrijdag 20 september is dé talentwedstrijd der talentwedstrijden officieel gestart. Nu komen er in een hoog tempo telkens 4 voorrondes per provincie. In totaal zullen er 134 bands het beste van zichzelf geven. Opvallend is dat in deze wedstrijd bands van alle soorten pluimage en alle niveaus qua ervaring zitten. Het lijkt een beetje de beker van België in het voetbal waar er hier en daar eens een ploeg uit vierde provinciale uitgeloot wordt tegen een topper uit de eerste klasse. Dat lot bepaalde ook de volgorde van aantreden. De spits afbijten is altijd dubbel : je weet niet wat te verwachten, maar je hebt in ruil wel de meeste tijd om een goede soundcheck te doen, en dat doen op een aantal minuten bleek niet voor iedereen even gemakkelijk.
Leopard Skull kreeg de eer om te openen. Liedjes heeft de band zeker, want volgende week brengen ze nota bene hun debuutalbum Welcome Home uit. De centrale figuur in deze band is de multi-instrumentalist Harm Pauwels die er geen geheim van maakt dat hij een grote fan is van The Beatles. 4 liedjes die goed in mekaar staken, gebracht met veel instrumenten. Harm speelde een paar liedjes rechtopstaand en een paar andere achter een orgeltje. Die laatste lagen ons het best. Muziek die wellicht ook wel op de radio zou passen, maar wij werden er noch koud noch warm van.
Tweede was Nimbus Cart die getipt werden door Fenne Kuppens omdat ze muziekjes maken met veel tempowisselingen. Wij kregen de band reeds op het Mith Festival in de gaten waar ze toen met gemak iedereen naar huis speelden. Tot onze spijt ging het vanavond een beetje moeizamer. De soundcheck duurde lang, een beetje te lang, en toen iedereen vond dat hij genoeg kick en bas op de monitor hadden, was er ook nog iets gaande met het licht. De liedjes die ze voor vanavond geselecteerd hadden zorgden niet voor dezelfde impact die we eind augustus zagen, maar zangeres Janis slaagde er wel in om haar visitekaartje af te leveren. Een stevige stem die ons wat deed denken aan die andere Janis, al had deze meer de attitude van een metaldiva dan van een hippiekoningin. De afsluiter was een traag opgebouwd nummer als deze waarmee we hen leerden kennen waardoor de balans op het einde toch in hun voordeel kwam te liggen
Linde, de derde in rij, zagen we vorig jaar op Dranouter aan het werk. Toen kwam ze uit het niets, maar sindsdien weten we beter. Enkele weken geleden nog kwam een wondermooie single Evaporate uit en vandaag was er Leave , opnieuw een heel mooie nieuwe single. Linde is een soort singer-songwriter, maar die meer doet dan goede teksten schrijven. Linde heeft ook een fantastische stem waarmee ze op alle mogelijke manieren experimenteert. Soms grommend, dan weer met die vreemde Mongoolse keelklanken of, zoals in die nieuwe single voluit zingend met de stem van een diva. De rest van de band, want Linde is méér dan alleen Linde Muylaert, is al even experimenteel bezig . Jeroen op akoestische gitaar en een set pedalen waar velen jaloers van zouden zijn en Jef De Smet die zich bezig hield met een ballon en hoe die, in combinatie met trommels en een strijkstok geluid kan voortbrengen. U hoort het, deze band is zeer interessant. Zelfs in het surreële scenario dat ze niet zouden geselecteerd worden voor het verdere verloop van Sound Track, gaan we zeker en vast nog van hen horen .
ROOK was de volgende. Opnieuw een bocht van 180 graden, toch wat betreft type muziek en de beleving ervan, want Rook staat voor drone-achtige sfeervole sound. De switch ging voor ons evenwel sneller dan gedacht. Met de ogen toe waanden we ons een wolkje boven een smeulende peuk. Wat een mooi geluid! Ook visueel zat de act goed in elkaar. Eerst zoog zangeres Billie alle aandacht naar zich toe door haar witte outfit en haar etherische zang. In de tweede (of was het nu de derde?) song was het één van de gitaristen die het pedalenbord voor hem met de handen manipuleerde en daardoor een soort dansbare gitaarsoundscape produceerde. Dit optreden smaakte naar meer.
De voorlaatste act was Kosmo Sound , deze instrumentele band hadden we uiteraard nog al gezien. Deze zomer stonden ze onder meer op de Gentse Feesten. Ze maken een zeer aanstekelijke mix van gitaar, saxofoon, drums en bas. Na de coole sound van Rook slaagden ze erin om het handvol aanwezigen zowaar in een dansmove te brengen.
De allerlaatste band was Mos Ensemble die een gesmaakte, maar nogal aparte set afleverden. Mos Ensemble vormt op het podium een hele bende: gitaar, drums, saxofoon (Ambroos De Schepper die trouwens ook bij Kosmo Sound speelt) en een klarinet ( die soms ingewisseld werd door een bariton). Hun muziek kunnen we vergelijken met MDCIII en X-Legged Sally. Experimenteel en repetitief. Muziek gemaakt door klassebakken. Of dit het soort band is waar Sound Track naar op zoek is, zullen we volgende week weten!
