Selene’s Garden moet zo ongeveer één van Vlaanderens best bewaarde geheimen zijn. En dat is best jammer, want dat de sfeervolle akoestische pop en rock, bezwangerd door folk, jazz en wereldmuziek, beter verdient bewees het sextet donderdagavond ten volle in de bovenverdieping van tapa’s-bar Sava op de Mechelse Grote Markt. Mechelen mocht zich laven de mooie droompop van Selene’s Garden voor de gelegenheid, bij een aantal composities nog versterkt door een aantal straffe strijkers. Het werd een avond waarop veeleisende muzikale meerwaardezoekers zeker aan hun trekken kwamen.
Selene’s Garden zag in 1987 het levenslicht, opgericht door gitarist Johan Detraux die tekent voor de meeste composities en songteksten. Toch zou het tot 2015 duren vooraleer de groep met Elysian Fields op de proppen kwam, het eerste full album van de band. Zowat alle nummers van dat album kwamen aan bod, verspreid over de twee sets die de band donderdagavond speelde, aangevuld met nog meer mooie composities.
“We gaan beginnen met een intieme set” klonk het. Fijn, graag! Maar dat was buiten die éne tafel gerekend, net de tapa’s naar binnengewerkt en overduidelijk niet geïnteresseerd in de muziek. En zo moesten de melomanen die speciaal voor Selene’s Garden gekomen waren het beleven dat zelfs bij de meest breekbare nummers een aantal onverlaten van die beruchte tafel lustig door de muziek heen praatte, steeds luider. Na de eerste set waren de lawaaimakers eindelijk vertrokken en kon het publiek volop genieten zonder stoorzenders. Want de muziek van Selene’s Garden verdient zoveel beter, zeker breekbare liedjes zoals opener You waar we voor het eerst kennismaakten met het wonderlijke stemgeluid van Katrien Van Mele. Bij Cold River kon de luisteraar ook de al even prachtige stem van Sophie Organe ontdekken, die hier samen met Katrien zong. Beide dames nemen soms elk apart, vaak samen de vocalen voor hun rekening bij Selene’s Garden maar hun muzikale talent rijkt verder; Katrien speelt heerlijke sax en hobo en Sophie verzorgt fijne pianopartijen en laat zich niet onbetuigd op mondharp. Burning Taiga was de ideale show case van hoe goed beide stemmen ook bij elkaar passen.
De stemmen van beide chanteuses zijn wonderlijk zoveel is duidelijk. Het instrumentarium van Selene’s Garden, dat verder bestaat uit bas/ contrabas, gitaar, mandoline, toetsen, percussie en dus ook bluesharp, saxofoon en hobo geeft een fraaie, rijke en gelaagde klankkleur die je in vervoering brengen. Mede dankzij de sterke teksten is het vaak wegdromen geblazen of de film verzinnen waar de muziek bij zou kunnen passen, zoiets! Of je waant je in een ander deel van de wereld, bij songs zoals Dewi Sri (Indonesië) en Ka Su Heere (Africa) was dat dan ook de bedoeling. Opdracht volbracht: het werkte; Ka Su Heere had african vibes all over…
Leuk om de bescheiden YouTube-hit, de single Driving live te horen en ook de uit Elysian Fields afkomstige single Emily klonk heerlijk. Ik hoorde een jongedame die twee stoelen verder zat haar hoop uitspreken om September te horen, haar lievelingsnummer. Ze was allicht meer dan tevreden, want de band bracht het nummer en ik begreep op slag waarom ze dat zou graag wilde horen: wat een mooi lied, en zo mooi gebracht, hier samen met de strijkers.
Dat gebroken harten tot sublieme liedjes kunnen leiden, is de meeste muziekfanaten wel bekend, er zijn voorbeelden te over. Het geldt ook voor Fluttered, donderdagavond ook met strijkers erbij. Bij Elysian Fields, samen met September en Fluttered een instant favoriet van uw dienaar, voegden die strijkers nog extra dramatiek en dynamiek toe. Snow Geese Calling was magnifiek, niet in het minst door die sensuele en sublieme sax van Katrien Van Mele, en weerom de fijne samenzang van Sophie en Katrien. Een andere favoriet van de avond is zeer zeker Into The Wild.
Verder ook genoten van Jasmine, Rivulets, Polar Light, het filmische Red Dawn of the North, Endless Woods en April Salsa.
Selene’s Garden timmert al een aantal jaartjes hard aan de muzikale weg, hoog tijd voor wat meer herkenning dus. Wie hen al aan het werk zag of wie er donderdagavond bij was, kan dat beamen. Het zestal grossiert in kwalitatieve sfeervolle luistermuziek en droompop. Een aanrader!
