Opkomen met een air en een flair alsof dát podium op dié plek ooit enkel en alleen gebouwd werd om jou te laten shinen! Dat is precies wat Nicole Selivan, boegbeeld en uithangbord van haar band SALVIA, deed maandagavond in het Cactus Café in Brugge. Een café dat al redelijk was volgelopen voor het voorprogramma van TTSSFU.
Selivan groeide op in Oekraïne als dochter van een begrafenisondernemer en vond, zoals zovele van haar landgenoten, een nieuwe thuis in België. Ook in Oekraïne had ze een band maar SALVIA klinkt, naar eigen zeggen, toch helemaal anders. Donker, rauw en met een postpunk-vibe die we nog het beste kunnen vergelijken met die van een vroege Whispering Sons (al zingt Selivan zowat een octaaf hoger). Het wat oversized kostuum waarmee Nicole op het podium verscheen, maakte die vergelijking trouwens vrij voor de hand liggend.
Dertig minuten had de band om ons van hun kunnen te overtuigen en dat lukte zonder enig probleem. Halverwege de set stond een groot deel van Cactus Café – of toch het aanwezige publiek – al mee te dansen. Je haalt dan ook niet zomaar de finale van De Nieuwe Lichting.
Drie nummers – Adrenaline, Time en You and Me – staan er momenteel op de streamers en ze passeerden uiteraard allemaal doorheen de set. Bekend materiaal bij nogal wat toeschouwers, want er werd stevig meegezongen. Ook toen de band zich aan een geheel eigen, maar onvergetelijke versie van I Want To Be Your Dog (The Stooges) waagde, was dat trouwens het geval. Straf hoe SALVIA het nummer liet klinken alsof het eigenlijk voor hen werd geschreven. Ja, we zijn enthousiast!
SALVIA is een band die je, zoals dat zo vaak het geval is, best eens live bezig ziet. Waar we nog een duwtje in de rug nodig hadden na het online beluisteren van hun muziek werden in Brugge alle twijfels van tafel geveegd. Straf spul van een straffe band. Benieuwd wat dat gaat geven eens hun debuutplaat verschijnt bij Mayway Records.
Herlees hier ons interview met Nicole Selivan.
