Ep-releaseshows worden bij voorkeur op legendarische locaties gehouden. De Balzaal van de Gentse Vooruit kan prat gaan op tal van briljante concerten die in de overlevering mythische proporties hebben aangenomen. Zo speelde ene Mauro Pavloveski daar ooit drie uur lang. Hebben we nu echt Pavloveski geschreven? Welja, en terecht want net als Mauro is Pavlove niet voor één gat te vangen. Vindingrijkheid en een niet aflatende dadendrang heeft het Gentse vijftal onder aanvoering van broer en zus Rasti nu meer dan ooit in het uitstalraam gehangen.
Pavlove heeft zichzelf immers in een tijdspanne van nog geen twee jaar bijna heruitgevonden. Het kwintet maakte in het Gentse faam met zich lekker in het gehoor nestelende indiepopsongs waarin melodie, dramatiek en samenhang codewoorden vormden. Ondanks de knappe clips, de fijne composities en de betere samenzang tussen Reina en haar broertje Fabian bleef de grote doorbraak uit. Iets wat wij altijd betreurden. Dat de groep keihard heeft gewerkt bleek in het voorjaar bij optredens in de Brusselse AB en de Charlatan tijdens de Gentse Feesten. De hete zomer van 2019 remember?
Collega Astrid had al lovende woorden te over voor Pavlove bij de bespreking van de nagelnieuwe ep Savages die ze in de Vooruit dus kwamen voorstellen. Pavlove mocht het nu even live komen demonstreren en hoe! Openen deden ze met een nieuw nummer dat als werktitel ‘new song’ droeg. Het was toch even met de oren flapperen want dit nummer was pure postpunk waarbij Reina tekeer ging als een sensuele versie van Amy Taylor, je weet wel, de springveer van Amyl & The Sniffers. De gekende Sugarbabes-cover Overload hield de sfeer er in. Aan sfeer overigens geen gebrek, want de nokvolle balzaal solliciteerde uitdrukkelijk naar Beatles-mania. Het oudje Is She Really Is Your Light kwam zelfs te soft over tussen het geweld van de knappe nieuwe songs. De samenzang in dit nummer is slechts een voorbode van de perfecte symbiose qua zanglijnen in het gloednieuwe Signs. Een nummer dat de onweerstaanbare hooks van The Knack heeft, maar daar een flinke portie funk overheen kapt. Fabian blinkt hier echt uit.
Voor het eerst komen ook de Iraanse invloeden uitdrukkelijker bovendrijven. Âzâr, dat dient te worden uitgesproken als de nummer 10 van de Rode Duivels, is een onweerstaanbaar en tegelijk breekbaar nummer over foltering dat hier dan weer aantoont wat een geweldige frontvrouw Reina is. De manier waarop zij dit nummer brengt is puur theater waarin ze de rol van haar leven vertolkt. Bijzonder beklijvend allemaal.
Savage als we zijn vonden we net op tijd de sleutel van de folterkamer want titelnummer Savages volgde meteen. De nieuwe nummers zijn ook een kolfje naar de hand van gitaarvirtuose en publiekslieveling Helena die de psychedelische gitaarakkoorden naar hartenlust rondstrooide en afwisselde met het betere bongowerk. Niet dat we bongokenners zijn hoor. Drummer Arno en bassist Daan hadden hun handen vol om mee te surfen op de golven die Helena uittekende.
Anything But Cupid blijft een meesterwerkje en mocht niet op de setlist ontbreken. Het vormde een heerlijke aanloop naar het hoogtepunt van de avond, het slotnummer van de nieuwe ep. Pomegranate Blood wedijvert nu al voor de titel van ‘beste song van eigen bodem in 2019’ en mag wat ons betreft in een zotte versie van 25 minuten gebracht worden. Pure Tarantino met opzwepende Oosterse klanken, nerveuse hooks en psychedelisch gezang worden verrijkt met een soort Fun Lovin’ Criminals-vibe die je tegelijk vrolijk maakt en bedwelmt. Het nummer valt als de Berlijnse muur in elkaar en verrijst meteen in een zomers zwoele Balthazariaanse popsong. Ontzettend knap.
Onder oorverdovend – dit mag je deze keer letterlijk nemen – applaus kwam Pavlove terug voor het danspophitje Give Me All You’ve Got. Missie geslaagd en Pavlove heeft vriend en vijand niet alleen met verstomming geslagen door hun ingenieuze koerswijziging en sterke set, maar de band heeft ons ook tijdens de afterparty ‘verrasti’. Iedereen die het wilde werd vriendelijk uitgenodigd voor een doldwaze Silent Disco die in een sfeervolle balzaal een geweldig effect had. Je zag en hoorde mensen met koptelefoons tetteren, dansen en janken terwijl er geen muziek speelde. Broer en zus waren de turntable wizards van dienst. Een dikke pluim ook voor de supergrappige merchandise-artikelen die als zoete broodjes verkocht werden. Bij Pavlove is tegenwoordig niets wat het lijkt, maar wat voelden we ons heerlijk toen we de prachtige Vooruit verlieten.
Foto’s (c) Hans Vermeulen
