Oberbaum stelt op zondag 12 februari haar debuutplaat voor, in de Botanique te Brussel zowaar, maar wij kunnen haar nu al ontdekken op Radio Scorpio. In de Scorpio Sessions, om precies te zijn, waar wekelijks een artiest van eigen bodem de kans krijgt om zichzelf aan de wereld te tonen. Gezeten aan haar piano brengt ze met haar broze stem al even breekbare liedjes vol zachtjes tintelende melancholie. Opener We Yearn lijkt wel gevouwen uit flinterdun papier. Muziek als origami.
“Quiet is the new loud,” zingt de zangeres dan ook in haar tweede inzending Run Out, maar zoveel rust heeft ook een keerzijde. Dit nummer is immers net te minimalistisch en doet daardoor een tikje kaal aan. Halverwege laat Oberbaum haar handen voor het eerst over de toetsen dansen, om pas in het slot helemaal te beklijven.
Oberbaum kan het echter ook zonder zang: in Stella spreekt enkel haar piano. Met gesloten ogen laat ze haar vingers over de toetsen dartelen, tot de noten voorzichtig pirouettes beginnen te maken. Dit is het soort muziek dat vraagt om in een film gebruikt te worden. Of ligt het eraan dat wij veel te vaak Le fabuleux destin d’Amélie Poulain hebben gezien?
Afsluiten doet de zangeres met After All, een cover van The Cardigans. Oberbaum maakt er een liedje van dat lijkt weggelopen uit een bar vol blauwige rook zoals die alleen in oude films bestaan. Veel sfeervoller dan het origineel, durven we te zeggen, en haar stem omvat de melodie ook veel mooier. Een lied dat je avond laat eindigen als een langverwachte kus.
