Geen tierelantijntjes voor Merle: haar stem, haar gitaar en de Nederlandse taal, meer heeft ze niet nodig. Dinsdag was het haar beurt in de Scorpio Sessions op Radio Scorpio.
Wie een nummer de titel Verkleurd gordijn meegeeft, verdient van ons niets dan lof. ‘Hoor, ratten vreten aan mijn tenen,’ zingt Merle terwijl ze luisteraar recht in de ogen kijkt. Haar teksten zijn sterk, haar stem klinkt zo kwetsbaar – of wacht, eigenlijk is het andersom: je moet juist sterk zijn om je zo kwetsbaar op te stellen.
Merle haalt duidelijk haar inspiratie uit de kleinkunst van de jaren zestig en zeventig. Maar wat Wim De Craene, Zjef Vanuytsel en Boudewijn de Groot ook hadden, waren heerlijke arrangementen met toetsen, strijkers en blazers. We hopen dus dat Merle het ook eens met meer instrumenten probeert, het zou haar muziek er nog mooier op maken.
