Maar liefst zestien jaar geleden bracht Jef Mercelis zijn tweede album Western Union uit. Hij liet daarna bijna niks meer van zichzelf horen. Tot dit jaar. In maart kregen we de betoverend mooie single Fortune die ineens de voorbode was voor het album White Flemish Trash dat vorige maand verscheen. Ondertussen dook hij regelmatig op het podium op bij Rudy Trouvé’s I H8 Camera en werkte hij mee aan het album van het Brussels muzikantencollectief Individual Friends. Het is dan ook niet te verwonderen dat Mercelis begeleidingsband bestaat uit leden van datzelfde Brusselse collectief.
Op het album krijgt Jef ondersteuning van Teuk Henri op gitaar, Patrick Clauwaert op drums en Matt Watts op backings. Met dit trio gaat Mercelis ook de hort op om zijn knappe plaat te promoten. Na een showcase in het Brusselse KBK was het optreden in Djingel Djangel in Antwerpen het tweede optreden dat het viertal ooit samen deden.
Of het er nu lag aan dat Mercelis 16 jaar een pauze in laste of omdat de knappe concertlocatie Djingel Djangel nog niet lang bestaat, maar echt veel volk was er niet aanwezig. Wat wel vrij bijzonder is omdat White Flemish Trash overal goed wordt onthaald en gewoon echt wel een straf album is. Maar we lieten het niet aan ons hart komen en hebben enorm genoten van een indrukwekkend concert.
Het volledige album werd gespeeld en dat klonk live nog intenser dan op plaat, en we dachten dat het album al intens klonk. Gitarist Teuk Henri tovert sublieme klanken uit zijn gitaar en die passen perfect bij de nummers van Mercelis. Clauwaert is zo’n drummer die zich volledig inleeft in de songs en dan ook altijd het perfecte ritme geeft. Terwijl Mercelis zich gefocust volledig smijt in het zingen en zijn donkere keyboardklanken zorgt Matt Watts voor mooie backings en het show element.
Van begin tot eind maakte Mercelis met zijn band een verpletterende indruk. We merkten er niks van dat hij 16 jaar lang niet op het podium had gestaan. Het klonk allemaal erg strak en bij momenten zelfs enorm dansbaar. Vanaf het meeslepende Extremadura kreeg het viertal het publiek ook aan het dansen. Er waren toen al pakkende versies van U-Turn, Sparrows, Fortune en White Flemish Trash gepasseerd. Mercelis en zijn vrienden sloten hun set af met het pakkende No Future en het zalige Headlights. Als bis kregen we nog een onuitgebracht pareltje Twilight, we hopen dat dit al een voorproefje is van een nieuwe plaat.
Mercelis heeft met White Flemish Trash één van de strafste albums van 2021 afgeleverd en wat hij gisteren met zijn band neerzette in Antwerpen was zeker zo straf! Wij kunnen een optreden van Mercelis zeker aanraden, je kan deze geweldige bende dit jaar nog aan het werk zien op 9 december in de Gentse Charlatan en op 17 december in Zwankedamme.
