Ze stonden in de finale van De Nieuwe Lichting en werden tweede op Humo’s Rock Rally dit jaar. Ondertussen niet meer te weren van de podia én met een zanger die ondertussen bekend staat om het gekus met zijn bassist. Jaja, ook in Zottegem moesten hun tongen toch ook even raken. Maar vooral: stomende garagerock en surfpunk kregen we te horen van het Antwerpse viertal Meltheads. Maar vóór dit stomende viertal, nog meer stoom. Ze stonden nog niét op Humo’s Rock Rally en nog minder in De Nieuwe Lichting, maar knallen des te meer. Het Gentse Je m’en Sex Please greep ons met hun fuzzy garagerocknummers meteen vast en maakte het publiek nét dat tikkeltje wilder dan dat ze daar in Zottegem gewoon zijn.
Een nieuwe generatie rock. We zijn er. Naast mezelf, vooral twintigers voor het podium. “So come on baby, and get a litlle closer.” Je m’en Sex Please zette met Fuel dat kleine groepje vooraan in vuur en dat vuurtje liep al snel voort, want het aantal ‘frontrowers’ zwelde meteen aan.
Met een punky bossa nova ritme opent het opzwepende Caveman, één van onze favoriete tracks van hun album Rocket Science.
Follow The Line volgt, waarna ze aankondigen dat ze ook ‘rustigere’ nummers spelen. “Dat zullen we nu spelen, en daarachter kunnen we dan weer knallen.“
‘It’s my favourite lovestory’ klinkt het in Quarantino, met een dosis melancholie, maar ook gezapigheid en diep trillende bas. En dat liefdesverhaal barst – uiteraard – naar het eind toe uit in een aanstekelijke waanzin en de woorden “Good to be home!!!!”
“Wonderwall is an awesome song.” Toch als het gaat om dat van Je m’en Sex Please. Een knap ironisch nummer met bijna psychedelische zang over een of ander Oasis-hitje, gevolgd door het venijnige Mr. Pessimist. Schoon in al zijn sonische vuiligheid!
En daar sluit Highway in een zelfde smerig sfeertje op aan: de ritmische tempowissels, de gitaarlijn die zich in ons geheugen brandt en de blaffend, bijtende vocalen…!
Helena klinkt beklijvend, met riffs die branden als whiskey. “Why don’t you love me???” schreeuwt zanger Jochem Roegiers en daarvoor komt hij ook even uit zijn prieeltje, recht het publiek in.
Wat daarna volgt is madness. “It’s now or never!” horen we Jochem zingen, waarop een aantal dames (de mama’s?) bh’s en slipjes het podium op gooien. Ja… dat komt er natuurlijk van als je je band ‘Je m’en Sex Please’ noemt… Rock ’n roll!
“Vaya Papaya!” en “Paëlla paëlla paëlla!”
Afsluiten deden ze met hun ‘Spaans’ nummertje !Tortilla Loca! waarin we enkele wereldhit-oneliners mogen opmerken: Van La Vida Loca (Ricky Martin), Tequila (The Champs), het gitaarrifje van Killing In The Name (Rage Against The Machine) tot What I Like About You (The Romantics). Dit alles overgoten met Je m’en Sex Please, kortom: alles om er in een waanzinnig sfeertje uit te gaan!
Nog waanzin? De Meltheads konden dat zonder probleem aan. Op het podium hun entree maken, deden ze met een Clouseau-hitje, maar tot daar bleef het met de meligheid, want de set barstte meteen open, tot over de randen van het prieel in het park.
Met pittige punkrockriffjes opent Trash Can, één van de ‘lichtste’ Meltheads-nummers, met open, melodische zang en een heerlijke gitaarsolo ergens in het midden.
De roffelende drums kondigen Bad Thing aan. De snijdende gitaarlijn haakt in op de rauwe vocals, waarna de track grimmig nerveus verstoord klinkt.
Disco Of L’Amore – één van de nummers waarmee ze naam maakten – laat in een rock-‘n-roll-sfeertje de uptempo track floreren en etaleert het charmerend brute showgehalte van de frontman Sietse Willems (zang, gitaar).
In Gear springt de psychedelische combo van de twee gitaren en de bas in het oor. Sterk!
De heren spelen ook een Wet Leg-cover, die met triggerende drums opent om ons dan in een rollercoaster van sound mee te nemen. Een rollercoaster van woorden, ironie, show, sonische hevigheid en muzikaal talent. Het volgt mekaar razendsnel op in tracks als I Want It All en Arbeit.
Yunas De Proos laat zijn gitaar gieren in Sweet Monica en maakte deze tot onze favoriete track. Maar dan hadden we het (enige) Nederlandstalige nummer Naïef nog niet gehoord. Willemszingt het a capella knap in. Niet naïef, legt hij uit, waarop een bitterzoete track met hoog (post)punkgehalte rakend uitbreekt. Deze ging bij thuiskomst meteen op repeat.Crunchy en traag zwoelere passagesin Lost Control. Maar dat konden de Meltheads uiteraard zo niet laten: het nummer loopt pompend de hoogte in, waardoor er met een sterk hoogtepunt werd afgesloten.
Wij zijn van één ding zeker: Zottegem werd door deze twee bands cultureel verrijkt en dat deed iedereen daar deugd!
Kon je er niet bij zijn? Geen paniek, de heren spelen nóg:
Je M’en Sex Please:
- 5/8 Bruudruusterrock Oostakker
- 6/8 Zomernest Roeselare
- 14/8 Bruisend Balegem Oosterzele
- 24/9 TBA Zottegem
Meltheads:
- 8/8 Lokerse Feesten Lokeren
- 13/8 Willrock Wilrijk
- 13/8 Kampvuurfestival Sint-Gillis-Waas
- 19/8 Rock op het plein Wervik
- 27/8 Maanrock Mechelen
- 10/9 Villeen Vert Zomergem
- 10/9 Schippersweekend Lauwe
- 17/9 Thorn In My Side Festival Tildonk
- 17/9 Pukema Puurs
- 1/10 Meltheads & Friends, Trix Antwerpen
Meltheads / Je m’en Sex Please / Parkconcerten Zottegem
