Vrijdag 24 juni 2022 was Mechelen getuige van een wonderllijk mooi concertje van Pascal Mohy (piano) en Ben Sluijs (sax en dwarsfluit) bij de Jazzzolder. Het duo trapte vrijdag De Predikheerlijke Zomer op gang, een reeks concertjes, die nog tot 16 september 2022 loopt in Het Predikheren. Jazzzolder Mechelen vult daar de vrijdagen van in. De start werd alvast niet gemist!
Bij de concerten van Jazzzolder Mechelen in het Predikheerlijke Zomer-concept zijn dat twee sets per avond. We kozen voor de set van 21u15′, vernamen bij aankomst al dat het heel erg goed zou zijn van de melomanen die de eerste set (19u30′) hadden gezien. Dat bleek een understatement van formaat. Het werd een avond vol muzikale verwennerij met dromerige romantische composities, soms bluesy, soms melancholisch en steeds een feest van virtuositeit van deze topmuzikanten.
Een lichte aarzeling, of ze leek het toch, waarop Ben Sluijs het bluesy Little Paris inzette. Lichtjes meanderend, heel erg moody, en van zodra Pascal Mohy de vingers op de toetsen zette, plots ook enorm groovy en met veel virtuositeit van beiden. Frivool toetsenwerk, of al evenveel frivoliteit, ook gedrenkt in wat melancholie bij de sax van Sluijs. Of hoe meteen de toon was gezet voor de rest van de set.
Een erg mooie en pakkende ballade volgde. In The Remembered speelden een deemoedige haast huilende sax en betoverende toetsenpartijen de hoofdrol. Om zoveel pracht nog eens over te doen met nog meer dreigende melancholie en pure schoonheid in Windows, een compositie van Chick Corea. In mid-tempo en en met een weerom moody sfeertje.
Bij de standard Polkadots & Moonbeams (Van Heusen/Burke), ooit de eerste hit voor Frank Sinatra, speelde Sluijs de lead op de dwarsfluit, begeleid door heerlijk toetsenwerk van Mohy, een betoverend mooie ballade.
Met een swingend Little Melonae van Jackie McLean werd het tempo gevoelig opgedreven. Erg fraai samenspel van sax en piano, met een overdosis aan spelplezier en virale virtuositeit. Grappig hoe Mohy de noten stiekem zat mee te zingen.
Ronduit magisch was A Light Wind Blew Through Her Hair, een compositie van Pascal Mohy; een bijzonder romantische en dromerige compositie, waarbij de dwarsfluit ongetwijfeld het lichte briesje was, het fraaie toetsenwerk de wapperende haren van de dame in kwestie? Meanderend, dan weer dartelend. Dreiging en weemoed ook. Een prachtige compositie van Mohy!
“Bill Evans is een muzikant die we beiden goed aanvoelen”, vertelde Ben Sluijs de zaal, waarop het duo ons trakteerde op een fraai Very Early van deze muzikant. Evans zou het vast goeddunkend hebben gadegeslagen, net zoals de aanwezige melomanen dat deden, vrijdagavond.
Zo vroeg was het niet meer, en Very Early bleek de laatste song in de set. Onder luid applaus kwam het duo evenwel nog terug om ons te verwennen met een gruwelijk mooie blues, waarvan we helaas de titel niet kennen.
En zo is De Predikheerlijke Zomer, concertjes telkens in Het Predikheren in Mechelen, stijlvol van start gegaan.
Meer info over de programmatie vind je op www.dezomerisvanmechelen.be
