Het was een Mayway avondje in De Roma in Antwerpen afgelopen woensdag; met de eerste internationale artiest op het label – de Franse singer-songwriter Aure – en de kleppers van Ão die in hun oktober hun straffe debuutplaat Ao Mar uitbrachten. Aure stelde vorige maand haar geweldige debuutep A Few Notes voor.
Omdat het optreden al vrij snel uitverkocht was, verhuisde het van de foyer naar de grote zaal. Het zegt veel over de populariteit van Ão. De multiculturele, aanstekelijke sound van dit viertal wist al veel harten te veroveren dit jaar.
De Antwerpse zaal stond nog niet bomvol maar was toch al deftig gevuld wanneer Aure Delaroiére het podium betrad samen met de Belgische pianiste Babette. De Française stond aanvankelijk wat onzeker op het podium maar daar viel gelukkig niets meer van te merken zodra ze begon te spelen. Live klonk haar mooie warme stem even overtuigend als op plaat en ze vulde die mooi aan met tokkelend gitaarwerk. Aure speelde voordien blijkbaar nog niet vaak samen met de de pianiste en ze hadden nog niet alle songs ingestudeerd. Daarom bracht ze sommige nummers solo. Alleen of in duo, het klonk allemaal prachtig.
Aure bracht het volledige A Few Notes album op een nog intiemere manier dan op de plaat. Heel breekbaar en gevoelig schakelde ze vlotjes tussen Frans, Spaans en Engels. Ze schreef de ep in Mexico en wilde dat iedereen de liedjes zou kunnen begrijpen, vandaar de keuze voor drie talen. Ze bracht ook een knappe, ingetogen versie van de Mexicaanse traditional Cucurrucucu Paloma. Het klonk allemaal prachtig, haar onzekerheid was duidelijk nergens voor nodig.
Dan was het de beurt aan Ão om te schitteren. We wisten niet goed wat we moesten verwachten van het viertal. We hadden ze deze zomer al geweldige optredens zien geven op verschillende festivals, maar zouden ze ook zo intens overkomen als headliner in een grote zaal? Al gauw bleek dat Brenda Corijn, Siebe Chau, Jolan Decaestecker en Bert Peyffers goed hadden nagedacht over de zaalshow. In die paar maanden sinds de zomer, werkte de band aan het visuele aspect van hun optredens en werkten ze de nummers verder uit met boeiende intro’s en outro’s die alles mooi in elkaar lieten vloeien.
Ão is duidelijk nog gegroeid als band en we kregen een wervelende show waarin werkelijk alles klopte. Het donkere, zwoele dat in de liedjes terug te vinden is, zat ook verwerkt in het visuele concept. Siebe stond op het podium als een rustige samurai strijder die met zijn gitaar en voet-baspedalen de basis legde voor de composities. Jolan schudde elektronica uit zijn mouw en bediende de effecten van de percussie en de zang. Bert is een geweldige percussionist die van het ene slaginstrument naar het andere vliegt en met veel vuur het ritme in de songs hield. Brenda straalde als nooit tevoren met haar prachtige stem. Ze pakte heel het podium in met haar ingetogen danspasjes. We zagen een hechte, magische band die speelde als ware het één persoon.
De setlist bestond voornamelijk uit song van Ao Mar, maar er werden ook nummers gespeeld uit de naamloze debuutep die Corijn destijds inblikte met Chau. Ook die nummers zijn ondertussen verder gegroeid en passen perfect bij het nieuw materiaal. Het zou fijn zijn moesten die oudere nummers uitgebracht worden in de nieuwe versies, want de ep is al een tijdje uitverkocht.
Voor ons mocht dit optreden uren blijven duren, maar na een een uur en een half zat het er helaas al op. Ão was zichtbaar ontroerd door het enthousiaste publiek dat om meer riep. Maar Brenda was om middernacht jarig en ze hadden duidelijk zin in een feestje.
Dat Ão genomineerd is voor een MIA voor beste doorbraak is eigenlijk logisch. Het viertal werkt hard en gaat er helemaal voor en dat was opnieuw te merkten tijdens dit magisch mooie concert.
Je kan Ão aan het werk zien op 18/02 in Ancienne Belgique, Brussel
Aure: Facebook – Instagram
Ão: Facebook – Instagram
