De jaren tachtig en negentig waren bijzonder gul voor de Britse Lisa Stansfield, zeker sinds ze de Coldcut-single People Hold On mocht inzingen. Op basis van het grote succes startte Stansfield een solocarrière en scoorde meteen met de single This Is The Right Time en wie kent niet All Around The World? Ook de jaren negentig leverden met onder meer Change nog flink wat hits op. De Britse soul- en r&b-diva is nog steeds volop bezig en bracht met Deeper dit jaar een gloednieuw album uit. De bijhorende tour bracht Stansfield woensdagavond 25 april 2018 naar een goedgevulde De Roma.
Dat de zaal volledig zittend was, deed ons vermoeden dat la Stansfield zou uitpakken met lome smooth jazz, crooners of een pure singer-songwriter-set. Maar de nadruk lag toch vooral op het dansbare materiaal, dus waarom die stoeltjes? Niet dat het die hard fans tegen hield om de hele show te staan dansen, met een speciale vermelding voor die ene man die, een lange tijd als enige, tussen twee zitblokken een privé-show stond weg te geven. Jammer dat Lisa daar niet op inspeelde, maar veel interactie met het publiek was er sowieso niet. Meer dan wat handjes schudden met de eerste rij en een keer of twee “Antwerp!” of op het einde “You were awesome, Antwerp!” roepen zat er niet in.
De avond begon veelbelovend toen we de band zagen plaatsnemen: een blazerssectie, twee keyboards, twee percussiestellen, aangevuld met een bassist en gitarist en een backing vocaliste. Die extra vocaliste was een welgekomen extra, maar moest geen lacunes opvullen want Stansfield bleek nog prima bij stem. Toch wanneer de techniek wou meewerken; tijdens de opener dreigde het volledig mis te gaan toen de stem amper door de mix kwam.
Wie voor de hits kwam, moest even geduld oefenen want Stansfield en haar uitstekende muzikanten – wij zullen het maar melden, want de zangeres vond het niet nodig om ook maar een keer haar muzikanten voor te stellen of te bedanken – brachten eerst een selectie uit het nieuwe album. Met een opzwepend Everything, dat ook het nieuwe album opent, waarin jammer genoeg de vocalen amper hoorbaar waren, het ingetogen Deeper, dat een erg knappe saxofoon-solo meekreeg, de mierzoete ballad Hole In My Heart, en het van een Bo Diddley-beat voorziene Hercules, of toch bijna, want dit is zo’n song waar echt meer in had kunnen zitten. Net wanneer het spannend leek te worden, ging het dan weer een muzikaal andere richting uit. Of hoe de chanteuse een eigen song dreigde te verknoeien. Maar de blazerssectie redden hier alle muzikale meubelen. Het setje ‘nieuwkomers’ werd onderbroken door het aan Barry White ontleende Never Ever Gonna Give You Up. Wel aardig gedaan hoor, maar wat was de meerwaarde?
Stansfield was nu klaar voor de batterij hits, de fans duidelijk ook. Bij The Real Thing stond drie vierde van De Roma vrolijk te swingen, wat goed werd volgehouden tijdens Change. Met People Hold On en die andere wereldhit All Around The World was het natuurlijk feest. Feilloos gebracht, zonder meer. In dit tweede deel van de set kon ons dan vooral het akoestische So Natural bekoren. Er werd ook opnieuw naar Deeper (2018) gegrepen met Butterflies en Billionaire en een jazzy en zwoel en bij vlagen funky Ghetto Heaven, wat ons betreft de beste song die we gehoord hebben woensdagavond.
Ghetto Heaven besloot na een kleine anderhalf uur de set. De bis die volgde, waarin Live Together aan het van Candi Staton bekende Young Hearts Run Free werd gekoppeld, vonden we niet zo geslaagd, al stonden ook hier de blazers weer flink uit te blinken in koperen pracht, dat wel.
Wat ons opviel is dat veel van de zelfverklaarde fans amper oren hadden naar de nieuwe songs, die toch redelijk goed zijn, met Deeper en Ghetto Heaven als onze favorieten, en vrolijk zaten te praten tijdens die nummers die ze nog niet zo goed kenden. Voor ons was het best een aangename kennismaking met de nieuwe liedjes, al klikte het uiteindelijk dus minder met Hercules.
Lisa Stansfield heeft nog steeds een krachtige stem en metier, feit. Je zat te kijken en luisteren naar een hard werkende met een uitstekende liveband die je maar al te graag had zien excelleren en freewheelen. Maar ze speelden volledig ten dienste van de diva, die daar niet eens appreciatie voor toonde, doodjammer. In onze notities lezen we: “Uitstekende muzikanten, maar stel die dan toch voor, meiske!”.
Geen slechte show, en voor de fans was het vast subliem, maar wij hadden ook graag een beetje bezieling en oprecht enthousiasme gezien, of beter nog gevoeld, Lisa!
Addendum: het nieuwe album Deeper, uit op earMusic, is een aanradertje!
