Woensdag 14 februari 2018 was die avond waarop Laura Chedraoui toostte op de liefde met tweeduizend mensen, ze sprak in die context ook over een triootje met evenveel volk trouwens, na vijf songs ver in de ‘Valentijnsset’ van Intergalactic Lovers in een volgepakte AB. Dat ze net nog “I never say that I would stay forever, I’m bad in love and keeping it together” had gedeclameerd in No Regrets, kon niemand deren: de intergalactische liefde was voor ons allemaal vanavond. Ja, toch?
Op de dromerige pop met donkere randjes van Intergalactic Lovers was het wachten tot de klok van negen. Ondertussen kon je het AB-team voor Kom op Tegen Kanker steunen en een hotdog of pralines kopen aan hun kraampje, of naar de muziekjes van djGelukwens luisteren. In de Grote Zaal stond om acht uur Surma geprogrammeerd. Deze Portugese tengere jongedame grossierde in drones, minimale etherische geluiden en repetitieve soundscapes, die ze telkens overgoot met haar haast kinderlijke iele en, als je het ons vraagt, behoorlijk irritante stemgeluid. De set van Surma duurde een kleine twintig minuutjes en dat bleek meer dan genoeg voor het handjevol dapperen in de zaal die dit trotseerden.
Klokslag negen uur floepten de zaallichten uit. Terwijl een korte ietwat mysterieuze intro klonk, namen de muzikanten plaats en het behoorlijk poppy Fears van het uitstekende nieuwe album Exhale werd ingezet. Meteen erna volgde Give It Up, een tweede salvo van de nieuwe plaat. Dat de band erg strak staat, met een heerlijke gitaarklank, een fijne vette bas, en een hecht drumgeluid werd meteen overduidelijk. De immer charmante Lara heeft overduidelijk enorm aan podiumpresence én durf gewonnen. Als een dartele hinde bewoog de chanteuse zich over het podium, voortdurend interactie met het publiek zoekend. Het kwam jammer genoeg de toonvastheid niet altijd ten goede, de stem zat aanvankelijk dan ook heel erg luid in de geluidsmix, waardoor je ei zo na elk detail hoorde.
“Gelukkige Valentijn!” riep Lara de zaal in, “Is iedereen gelukkig?”. Dezelfde vraag had ze ook voor de bandleden in petto. Of het met het antwoord te maken had, weten we niet maar ze vervolgde al snel met “maar we kunnen erover praten” en de sfeervolle donkere tongue-in-cheek-pop van Talk! Talk! werd op ons losgelaten, meteen gevolgd door de eerste publieksfavoriet van de avond: een geweldig Shewolf, en uiteraard werd “cause I killed before and I’ll do it again” gretig meegezongen.
Het reeds vermelde ‘toost-moment’ volgde op No Regrets waarna een rustpunt in de set werd ingelast met het mooie My I om daarna een van onze favorieten aan te snijden, een overheerlijk For The Young Ones (ja, ook van de nieuwe plaat, die goed aan bod kwam). Voor Island kon Lara op publieksparticipatie beroep doen en liet ze een hele AB “We Are We Are” zingen en voor Delay werd ingezet had ze de hele zaal zittend op een knie gekregen en doen recht springen op haar teken.
Eigenlijk bleken alle songs van Exhale het uitstekend te doen in de live-jasjes. De singles Between The Lines en River werden voor het laatst gehouden. Misschien had Between The Lines, met zijn onweerstaanbare vette pompende bas, een betere set-opener geweest dan Fears. River is een ultieme afsluiter, zoveel is duidelijk.
Na een compacte set van net een uur, waren Intergalactic Lovers makkelijk te overtuigen om terug te keren voor een aantal bissen. Dat deden ze met een voortreffelijk Northern Rd alsook een erg mooi Bruises. Lara vertelde ons dat de show opgenomen werd, en eind van de week te verkrijgen is via Apple Music: “Jullie staan dus allemaal op de opname!”. En met Howl sloten Intergalactic Lovers om twintig na tien finaal de muzikale debatten.
Dat Intergalactic Lovers enorm gegroeid zijn, is een understatement van formaat, dat bewees de band trouwens recent nog met het jongste album Exhale, waarbij we niet om woorden van lof verlegen zaten. Moeiteloos de AB uitverkopen en de zaal uit hun hand te doen eten, met de ravissante Lara als gedroomde volksmenner, met een compacte goed uitgebalanceerde set, bleek ook niet het minste probleem.
De opname van het concert zou tegen vrijdag te vinden moeten zijn via Apple Music (iTunes).
