Als er al één band was, naast Dehd, die op ons ‘must see’ lijstje stond voor Pukkelpop dan was het wel Sons of Kemet de Britse ‘jazz’ sensatie. Met vier staan ze op het podium: twee drums (Tom Skinner en Eddie Hick), een saxofoon (Shabaka Hutchings) en een tuba (Theon Cross). Wat ze brengen kan je enkel omschrijven als een groot dansfeest!
Zoals dat wel vaker gebeurt in ‘de muziek’ dekken labels nauwelijks ladingen en dat geldt zeker en vast voor dit energieke kwartet. Steevast ondergebracht in de jazz-categorie brengen de vier een mix van Caraïbische volksmuziek, Afrikaanse ritmiek, iets wat op rock lijkt en ja, improvisatie zoals we die kennen uit de jazz. Voor de oudjes onder ons, denk aan Papa’s Got A Brand New Pigbag van Pigbag en doe dat in het kwadraat.
In 2021 verscheen hun laatste album Black To The Future waarin ze hun sympathie voor een aantal mensenrechtenbewegingen niet onder stoelen of banken staken en ze de positie van de gekleurde mens in het Westen stevig muzikaal aan de kaak stelden. Die maatschappelijke gedrevenheid kenmerkt de band en maakt hen des te relevanter.
Op Pukkelpop kregen ze een uur de tijd om hun ding te doen en de Castello om te bouwen tot een grote kolkende danstempel. Tot helemaal achteraan de immense zaal zagen we mensen loos gaan op de opzwepende ritmes die het viertal schijnbaar moeiteloos uit hun instrumenten knijpen. Schijnbaar moeiteloos want wat een virtuozen zijn dit!
Het meeste onder de indruk waren we van het betere tuba-werk van Theon Cross. Vooral zijn fabelachtige solo in het laatste deel van de show deed monden openvallen en mensen naar adem snakken. De man lijkt geheel uit spier- en longweefsel te bestaan of hoe slaag je er anders in om dit minutenlang vol te houden. De medische wereld staat ongetwijfeld voor een raadsel en wij keken ernaar in complete adoratie!
Hét hoogtepunt van #PKP22? Geen idee, daarvoor hebben we te weinig andere bands aan het werk gezien. Voor ons was het er in ieder geval eentje die nog een tijd gaat blijven hangen.
