Het is moeilijk om ons de Gentse indiescene voor te stellen zonder Hyper! Al jaren zorgt deze boysband voor aanstekelijke glamrock dat van het podium spettert. Een band waarvan je zegt (en waarvan je weet) dat ze alles in zich heeft om het op een dag verder te schoppen dan het podium van de lokale pub. En toch verruimt frontman Iskander Moens zijn grenzen. Eerder was hij al te horen als bassist bij Cesar Quinn en sinds kort (ten minste voor het grote publiek toch) is hij ook solo actief. Hoe dat parcours er zal uitzien is nog onbekend terrein voor Iskander zelf, maar de songs heeft hij en vooral goesting om het eens uit te proberen. Plaats van afspraak: café De Loge in Gent. Het besmettingsgevaar kon de Gentse concertgangers niet deren, want het publiek zat tot op de trappen. Kortom het eerste hoofdstuk uit de Iskander Moens-geschiedenis als soloman mag getypeerd worden als eentje met succes.
We doen het niet graag, koppig als we zijn, maar bij Iskander solo dien je het volledige plaatje van Hyper! te vergeten ook al blijft hij de rebellerende vrolijke Frans en dropt hij ergens midden in de set een cover van zijn eigen band (Count The Days).
Vanaf opener Hiding In Plain Sight wordt duidelijk dat dit luistermuziek is. Iskander aan de piano met een stem die je bij het nekvel pakt. Zangers moeten kunnen zingen, dat is nu eenmaal hun job, maar als ze de juiste snaar weten te raken dan is het dubbel bingo. Muziek die ons wat doet denken aan Randy Newman of beelden oproept uit een film van Terrence Malick.
Songs over de kleine dingen uit het leven die tellen. Wil je kinderen of niet (Chances) of het gevaar om in de penarie te belanden als je je moeit met dingen waar je je als mens dient mee te moeien (Middle Of Everything).
Helemaal alleen, maar af en toe ruimte voor een medespeler. Buddy Frederik van Cesar Quinn op Everything Is Here en ook Marte zorgde voor de innemende backing vocals op Ontario Baby, een cover van De Post: de band rond Koen De Graeve die niemand zich blijkt te herinneren.
Het muisstille publiek (ook al is dat wat vals spelen want tijdens optredens in De Loge is er een verbod op praten, jawel!) en het overdonderende applaus achteraf spraken boekdelen. Deze Gentenaar is klaar voor een nieuw avontuur met veel hoofdstukken.
Tekst: Didier Becu
Foto’s: Ann Cnockaert
Foto’s: © Ann Cnockaert
