De Belgische muziekscene is toch iets heel vreemds, de ene dag ben je hip en de andere dag tel je niet meer mee. Neem nu DVKES, de band bracht in 2011 haar debuutep Let Me Go Into The Wild uit met Johannes Verschaeve van The Van Jets. De ep werd overal lovend onthaald net zoals de opvolger Push Through uit 2016 waarvoor Triggerfinger-drummer Mario Goossens achter de knoppen zat.
Vorig jaar kwamen Joos Houwen, Antoni Foscez en Pieter-Jan Janssen dan eindelijk met een nieuwe plaat op de proppen, na bijna vijf jaar stilte. De band moest ondertussen afscheid nemen van gitarist Maxim Helincks maar belande wel in de voorrondes van De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. De nieuwe plaat Echoplasm werd opgenomen met Micha Volders (Whispering Sons, Vermin Twins, Gruppo Di Pawloski…) en pakt uit met een ijzersterk geluid dat nog meer imponeerde dan alles wat de band voorheen had uitgebracht. Vreemd genoeg staat DVKES bijna nergens op de affiche stond van de zomerfestivals en dat met één van de sterkste albums van 2021 onder de arm…
Daarom zakten wij af naar het rustige Melsele waar de band wel op de line-up stond van de Dorpsfeesten. Op het nieuwe album wordt het trio bijgestaan door Lara Chedraoui (Intergalatic Lovers), Naomi Sijmons (Reena Riot), Ciska Vanhoyland (Mon-o-Phone), Tessa Vanhees (Partytrashers) en Nina Peeters. Live bestaat het achtergrondkoor enkel uit Vanhees en Nathalie Wijnen (ook verantwoordelijk voor het prachtige artwork van Echoplasm). Aldus werd het podium gevuld met een vijfkoppige band die er ongelooflijk veel zin in had, omdat het al veel te lang geleden was dat ze hun straffe nummers nog eens live konden brengen. Ze brachten dan ook een strakke, energieke set die stevig binnenkwam.
Met de indrukwekkende opener Spread Make Believe kregen we al een bom van formaat. Foscez is geen gewone drummer, de man brengt zoveel variatie en kracht in zijn drumspel dat het de songs naar een hoger niveau tilt. Pieter-Jan Janssen speelt enorm strak terwijl hij zich ook met een flinke dosis effecten bezighoudt die een boeiende wall of sound oplevert. Frontman Houwen haalt zalige riffs uit zijn gitaar en zingt met veel overtuiging terwijl Tessa en Nathalie hem bijstaan met hun geweldige stem en aanstekelijke danspasjes.
We werden getrakteerd op een stevige set vooral bestaande uit tracks uit Echoplasm. Live klinken die nog intenser dan op het album, en we waren al zo onder de indruk van de plaat. We kregen ook nog ouder werk dat in een nieuw jasje werd gestoken, want Dvkes anno 2022 klinkt nog een pak steviger en heeft door de jaren heen ook een eigen geluid opgebouwd. Zo kregen we uit de debuutep Dirty D en Lucy Called My Name en uit het debuutalbum Put To Bed en de single die de band naar De Nieuwe Lichting leidde: We Finally Push Through.
Dvkes is echt wel een band die je aan het werk moet gezien hebben. Wat een energiebom, met een sound waar kraut, new wave en glamrock door elkaar worden gemixt en met een eigen subliem geluid komen. Wij waren onder de indruk, nu de rest van de wereld nog.
