Tekst: Gilbert Bilkstake
De beste livebands hoor je niet altijd op de radio, mijmer ik soms bij het aanhoren van de zoveelste emo-bleitsingle van het moment. Die gedachte overheerste donderdag 7 november bij het terugkeren van concertzaal Trefpunt in Gent. Daar toonden de Brugse rockers BEUK en Speechdrops hoe je als respectievelijk een trio of duo een verslavend lawaai voor twintig kunt maken. En vooral: hoe je een zaal op zijn kop zet en iedereen met een goed gevoel de nacht instuurt.
Je voelde dat er bij opener Speechdrops iets magisch in de lucht hing, wanneer het publiek meteen inging op de vraag van zanger-gitarist Pepijn Daenekynt om dichter bij het podium te komen. Van bij het begin zette hij er flink de pas in met zijn drummende kompaan Wannes Danneel. Die is voor de liefhebbers van metal ook bekend als de trommelaar van Cobracide.
Het duo bouwde zijn set slim op rond de songs van de ep Brakker en de live-opnames uit de B52. Voeg daarbij een tot de essentie uitgebeende versie van de meest toepasselijke cover daags na de herverkiezing van een oranje griezel tot president van de VS: I’m afraid of Americans van David Bowie. Daarna bleek hun eigen klassieker Honesty Doesn’t Sell even boeiend en vooral strak gespeeld.
De energieke reputatie van BEUK was hen wijd voorafgegaan, af te lezen aan de herkomst van hun publiek. Van Brugge over het Meetjesland, uit de Vlaamse Ardennen, het Waasland en zelfs Noord-Frankrijk waren fans afgezakt.
Ook hier was er onmiddellijk interactie met het publiek, met in de hoofdrol een troep wilde studentes die zowaar het hele repertoire van buiten kenden.
Ondanks een pas verteerde verkoudheid op zijn stem, smeet zanger-bassist Roel Jacobus zich met doodsverachting op de microfoon. Gitarist Matthias ‘Meyke’ Demey en drummer Laurent De Moor gingen mee voorop in de strijd. In dit trio levende stripfiguren is elk een frontman op zich. Precies die tomeloze inzet is wat de fans in binnen- en buitenland zo hard waarderen. BEUK werkt zich elke avond in het zweet alsof het de allerlaatste keer is.
De set was opgebouwd met songs uit het album Beuker, de ep’s Dynamiet en Niemand Zonder Jou en drie losse singles van begin dit jaar. Een hoogtepunt was de zinderende versie van Voodoo Child van grootmeester Jimi Hendrix. Daarna was BEUK niet te beroerd om een nieuwe meezinger Miss Maskerade uit te testen.
De sfeer steeg naar een hoogtepunt toen een gedeelte van het publiek spontaan mee op het podium sprong. De bisronde was ruimschoots verdiend. BEUK droeg Niemand Zonder Jou op aan iedereen in de zaal en eindigde traditioneel met een woeste versie van Poep In Je Hoofd. Een song van de Raggende Manne uit Nederland, waar de band steeds meer voet aan de grond krijgt. Luide rock, vriendschap en optimisme: het beste recept voor blijde verslaving in dit grauwe bestaan.
Speechdrops: Facebook – Instagram
BEUK: Facebook – Instagram
