Augustijn Vermandere, zoals iedereen ondertussen wel weet de zoon van Willem Vermandere, stelde op 6 juni zijn vierde album voor met de titel Vier. Heel toepasselijk als het je vierde schijf is die je uitbrengt maar in het West-Vlaams staat vier ook voor vuur. En vuur hebben we gekregen!
De vriendelijkheid en beleefdheid van Augustijn kent geen grenzen en daarom mochten we op simpele vraag reeds aanwezig zijn van bij de opbouw van zijn setting in De Grote Post te Oostende.
In zijn doen en laten zien we trekjes van zijn vader wat quasi onvermijdelijk is. Maar we zien vooral een man die bezig is met zijn muziek en zijn materiaal. Uiterst professioneel wordt alles uitgepakt en opgesteld. Een effectenpedaaltje laat een oorverdovend gebrom horen maar dat lost hij vakkundig op met een technieker van de zaal.
Bepaalde songs werden heel last call nog gewijzigd door de producer en deze repeteert hij met zijn twee kompanen Wim Buysse op bas en Micha Vandendriessche op drums. De aanpassingen passeren quasi moeiteloos en we zien drie vrienden die het naar hun zin hebben, zo samen op de bühne.
Op zijn album Echt kwam hij met de song In De Schouwte en sindsdien weten we dat het hem menens is. Gelijk wie zijn vader is, hij wilt zijn eigen koers varen en dat hebben we in De Grote Post mogen meemaken.
Wie denkt dat Augustijn ook met ‘skowne liedekens’ en rijmelarijen in het West-Vlaams komt aanzetten om zijn papa te imiteren, komt bedrogen uit. Ja, Augustijn zingt ook in ’t ‘skowne westvloams’. En zijn teksten hebben allemaal inhoud. Maar daar houdt iedere vergelijking wel op.
Op zijn vorige album Kweethetnie konden we bijvoorbeeld het nummer Ossan Zeer vinden, een nummer dat hij samen schreef met Peter Slabbynck die we kennen van o.a. Red Zebra. Toen hij dit nummer bracht, waren we even helemaal het noorden kwijt. Want hoe je van een rustig nummer met vooral piano kan uitmonden in een oorverdovend I can’t Live In A Living Room van Red Zebra; we hebben het gemist. Het gebeurde gewoon ineens. Voor onze neus. Inclusief vette bas, stroboscoop en een rock-‘n-roll-gehalte waar menig artiest die zichzelf als rock-‘n-roll beschouwt, een puntje kan aan zuigen. Maar we maakten het mee en we zijn daar niet rouwig om.
Het publiek kent Augustijn want zij hebben hier geen enkele moeite mee, integendeel… Het applaus is oorverdovend. Augustijn staat live duidelijk voor intieme songs tot rauwe rock-‘n-roll en alles daar tussen. En we zijn fan!
We hebben mogen genieten van een ferm optreden dat ons goedgemutst terug huiswaarts liet keren.
We kunnen concluderen dat Augustijn zich echt goed voelt op het podium, een bepaald juk van zich heeft afgeworpen en een verdomd goede vierde plaat heeft afgeleverd. We leerden dat hij zowat alles aankan. Het ene moment was hij nog wat verlegen tijdens een bindtekst en het andere moment liet hij De Grote Post daveren op een manier dat het ons niet onwaarschijnlijk lijkt dat de Noordzee sinds de avond van 6 juni een klein beetje is verschoven.
De setlist van donderdag 6 juni: Upgepast – Chanteur – Nie Van Hier – Noois Content – Vrede – Klein Gebaar – Bucketlist – Zin – Gie En Ik – Geweune Mensen – Tic – Steenkerke – Ego – Ossan Zeer – Schermtje – Godverdomme Joat – In De Schouwte – Past Up – Ja Santé – Slapen.
Augustijn op Facebook
Augustijn op Youtube
Augustijn op Instagram
Augustijn concertagenda
