Op de Grote Kaai in Lokeren stonden Gary Numan en Front 242 geprogrammeerd, maar wij trokken eveneens een paar meter verder door Lokeren naar de Fonnefeesten. Het gratis festival staat bekend voor zijn originele programmatie en vierde dit jaar zijn 25-jarig jubileum.
Helaas waren we te laat voor Chackie Jam, dus opende Slow Pilot de avond voor ons. De band rond Pieter Peirsman bracht eerder dit jaar het meer dan fantastische debuut Gentle Intruder uit. Spijtig genoeg kreeg het album niet de verdiende aandacht.
Slow Pilot werd voor dit concert vergezeld door een trio van The Belgian Session Orchestra strijkers. Dit ensemble werkte ook mee aan het debuutalbum en hun inbreng is zeker een meerwaarde voor het Slow Pilot-geluid. De gevoelige songs van Pieter vragen om warme arrangementen. De volledige plaat werd voorgesteld en zoals steeds klonk alles perfect. Het enige minpuntje is misschien wel dat Pieter geen volksmenner is, zodat hij het publiek niet altijd mee heeft op zo’n festival. Wie gewoon naar de songs luistert en deze fantastische band bezig ziet, weet dat zo’n mummelende pastoor niet nodig is en genoot van dit perfecte optreden. Je kan Slow Pilot deze zomer nog aan het werk zien op Maanrock (25 augustus, Mechelen), diezelfde dag staan ze om ook op de Beverse Feesten in Beveren-Waas.
De hoofdact van de avond was niemand minder dan Level 42, met enkel Mark King en Mike Lindup als originele leden. Deze Britse jazzfunk band bestaat bijna 40 jaar, met een kleine pauze voor de solocarrière van Mark King, en klinkt nog steeds even strak als in de beginjaren. Respect voor deze band is zeker niet ongepast: er bestaat geen bassist zoals King die dan ook nog eens zo toonvast kan zingen. Dat geldt ook voor Lindup – het keyboardwonder heeft nog steeds dezelfde falsettostem. Het is wel al van 2006 geleden dat Level 42 nog eens iets nieuws uitbracht, maar als je zoveel hits bij elkaar hebt geschreven, hoeft dat ook niet echt en staat een optreden van deze band garant voor een fijne muzikale avond.
De Level 42-hitmachine speelde een sublieme greatest hits-set, maar nooit kregen we de indruk dat ze routinematig werd afgehaspeld. De blazerssectie zorgde voor de nodige humor en randanimatie, terwijl de andere muzikanten voor een constante groove voor hun rekening namen.
Level 42 zou een voorbeeld moeten zijn voor al die andere bands uit de jaren 80 die momenteel terug aan het toeren zijn. De professionaliteit die ze brengen is ongezien. Mark King en Mike Lindup zijn topmuzikanten en laten zich bijstaan door andere kleppers om zo hun indrukwekkende oeuvre live te brengen.
