Gisteren stonden in het Rivierenhof in Deurne twee “power women” die in hun teksten allebei een gelijkaardige boodschap willen brengen, en deze is heel simpel: de mensen moeten gewoon iets meer hun best doen voor mekaar en voor wereld in het algemeen. Beide artiesten doen dat op hun eigen manier. Ellen Schoenaerts heeft acht jaar gewacht om een vervolg uit te brengen op haar debuut Feiten en dat is het sublieme Vrijblijvend Advies dat eind vorig jaar verscheen. Chantal Acda heeft dan weer dit jaar haar bejubelde plaat Saturday Moon uitgebracht. Een goede reden om beide dames samen op één avond te programeren.
Schoenaerts mocht de spits afbijten. Voor de gelegenheid mocht ze gebruik maken van de trouwe ritmesectie van Chantal Acda met Alan Gevaert (dEUS) (die eigelijk ook regelmatig met Schoenaerts samen speelt) op bas, en Eric Thielemans op drums. Verder had ze versterking van Cesar De Sutter op gitaar, Elisabeth Klinck op viool en Alban Sarens op sax, baritonsax én keys. Er werden vooral nummers gespeeld uit de nieuwe plaat alsook Hier Sterft De Mens en Het Avondrood uit Feiten en het pakkende Hou Me Vast wat Schoenaerts schreef tijdens de eerste lockdown. Met veel vuur, passie en kwaadheid bracht ze haar nummers over onrecht en relaties, waarbij de viool van Klinck en de sax van Sarens elkaar op een knappe manier aanvulden, maar ook soms met elkaar in clinch gingen. Het viel duidelijk op dat Schoenaerts genoot om terug op het podium te staan en eindelijk haar nummers live te kunnen brengen. We kunnen met overtuiging zeggen dat het dan ook een heel straf optreden was dat boeide van de eerste tot de allerlaatste seconde.
Dat was zeker ook het geval bij Chantal Acda maar haar aanpak is wel enigzins anders dan bij Schoenaerts. Acda zet haar kwaadheid om tot iets zalvends. Ook muzikaal klinkt het bij Acda allemaal meer als een soort van mantra dat rust brengt, ook al gaat het er soms stevig aan toe. Zij had haar vaste begeleidingsband mee met haar Isbells collega’s Gaëtan Vandewoude op gitaar, keys en backings en Gerd Van Mulders op trompet en backings. Verder vulde Niels Van Heertum de nummers aan op euphonium en uiteraard kon ze rekenen op haar vertrouwde ritmesectie.
Ook Chantal bracht vooral nummers uit haar laatste album. Deze klonken live nog intenser dan op de plaat en dat terwijl we al zo onder de indruk waren van Saturday Moon. En uiteraard passeerden er nog enkele oudere songs die haar nieuwe nummers mooi aanvulden. Het was een magisch optreden, en de wind die door de bomen waaide bracht als het ware een extra dimensie aan de prachtige nummers van Acda.
Tenslotte moeten we afsluiten met een cliché: de afwezigen hadden ongelijk. Want deze twee talentvolle muzikanten op één avond aan het werk zien, dat was toch wel vrij uniek.
Chantal Acda kan je nog aan het werk zien op:
26/08 – Zin In Zomer, Sint-Truiden
29/08 – Stadsmuzikantenfestival, Tongeren
21/09 – Les Nuits Botanique, Brussel
22/09 – Handelsbeurs, Gent
23/09 – De Studio, Antwerpen
24/09 – De Kreun, Kortrijk
30/09 – Cactus, Brugge
