Twee maal een Nederlandse band op het podium van Kinky Star zaterdagavond. Twee maal een kwartet dat ging voor hevig vonkende garagerock met een stevige slag van de punkmolen. Zoals het genre het wil: het ging recht vooruit en werd weinig gestoord door overdreven beleefdheden. Ooooh aaaah yeah…
Opwarmer Charlie & The Lesbians deed alles wat je van een opwarmer verwachten mag. De zaak op temperatuur brengen dus met een korte en krachtige set. De jonge band uit Eindhoven had, te oordelen aan de blote bast van de voorman, allerminst last van winterse kou en zette er vanaf de eerste seconde de beuk in.
Charlie smokkelde even rauwe als energieke garagepunk de landsgrens over. Eén been in de sixties, één been in de seventies. Een beetje in de stijl van Mudhoney in de beginjaren. Harde, fuzzy gitaren begeleid door de nodige oerkreten. 100% origineel mag dat allemaal niet heten, maar dat kon zaterdag de pret allerminst drukken.
Frontman Charlie – wazige blik op oneindig – zocht al snel dat publiek op en was vervolgens meer naast dan op het podium te vinden waar zijn Lesbians onverstoord van katoen gaven. Weinig subtiel, maar zeer aanstekelijk bij momenten. Een hamerend Hating My Life sloot het prettige half uurtje opwarmen met Charlie af.
Meer van hetzelfde met Iguana Death Cult. Ook garagerock, ook met z’n vieren. Meer van hetzelfde, maar dan uit Rotterdam. Vervaarlijk door het publiek strompelen stond geen tweede keer op het programma, iedereen bleef netjes op zijn plaats.
Wel gehoord en gezien: meer stroomlijn, tempowissels en de nodige surfrock accenten. Een stuk strakker spelend dan de balorige support. Zoals in Sirens, prettige zonder-omzien-rammelrock zoals The Glücks die ook produceert. De Hollandse Iguanas hielden het kort, maar wisten in die korte tijd een positieve indruk na te laten. “Veel betere garagerock kom je niet tegen in Nederland” zo staat te lezen op de VPRO-website. Na zaterdag zijn we sterk geneigd hen gelijk te geven. Leuk avondje primitieve rock waarbij de vonk meer dan eens oversprong. Meer moet dat (soms) echt niet zijn.
