Oosterzele, Brussel, Gent, ja zelfs een scheutje Limburg. Niet meteen de ingrediënten die je zou verwachten voor een portie reggae. Edoch.
Naast Johnny “Prince Far out” Doumen vervoegde nu ook een tweede Skyblaster de rangen van familiebedrijf Camel’s Drop met name Peter “Captain Pete” Heylbroeck.
Was dit een try out voor de Gentse Feesten waar ze al eerder te gast waren? Wie zal het zeggen. Ze gaven in hun nieuwe bezetting alvast een mooi visitekaartje af daar in de zaal van het Trefpunt.
Nog meer nieuw bloed onder de vorm van zangeres Tita “Queen Tita” Ghijs kwam het podium bezetten. Drie vocalisten dus met naast de eerder genoemde prins en koningin dus ook nog Dhazed van wiens rang en stand minder bekend is. Nu ja. Eigenlijk zingen ze gewoon allemaal. De één al wat meer dan de ander.
Naast de eigen nummers nog steeds heel wat covers op de setlist. Grace Jones, een snuifje Marley, een beetje Toots & the Maytals, Lord Creator (wie?). Na opener Blood Money volgde Private Life waarop Tita Gijs nogal hees uit de hoek mocht komen en eigenlijk mag ze dat best meer doen. Het klonk alvast sexy.
5446, de party trein was vertrokken en zou niet meer stoppen voor de eindhalte. Gelukzalig vieren is eigenlijk de beknopte boodschap van de band. Een avondje ongecompliceerd loos gaan. Celebrate en Hapiness misstonden dan ook niet als songtitels. This Generation sampelde meermaals de zaal in. Welke generatie bedoeld werd was niet helemaal duidelijk en eigenlijk ook niet van belang. Zowel op als voor het podium varieerde de leeftijd immers van prille twintigers tot zestigplussers.
De temperatuur werd meer en meer opgedreven onder andere door de stomende alom bekende stemriedels van Prince Johnny die er altijd net iets meer vaart in weet te steken. Zanger Dhazed besloot dan maar om in ontbloot bovenlijf de rest van het concert af te werken. En hij deed dat goed. De afwisseling tussen de diverse stemmen deed het wonderlijk goed en bracht dus welgekomen variatie bij de pompende reggaebeats. Nah Gonna Wait, We Drop Sounds, Dance in A Babylon, Bush Baby, Real Rock Riddim en we vergeten er nog een paar geven goed de sfeer weer.
De doorwinterde roots-reggaefanaat mag hier dan al misschien zijn neus voor optrekken, daar had de zaal maling aan. Die skankte er op los alsof het midzomer was. Afgesloten werd met het gloednieuwe Moondancing.
Camel’s Drop zorgde voor een plezante avond in het Gentse Trefpunt.
