Elke week krijgt een Belgische artiest de kans om te schitteren op Radio Scorpio in de Scorpio Sessions. Daar zijn regels aan verbonden: twee nummers, telkens één take, maximum twee personen in de studio. Dat verklaart waarom we zoveel singer-songwriters met gitaren zien langskomen (en zo weinig symfonische orkesten).
Allemaal proberen zij boven het maaiveld uit te steken en te tonen hoe zij in hun eentje uniek zijn. Deze week neemt Boy Minos de handschoen op.
Het is een beetje een raadsel waar zijn nummer Riddle over gaat, daarom zouden we zijn tekst graag eens willen lezen. De raadsels in het lied (“What has a mouth but cannot speak? You, apparently” en “Who is a ghost but is plain to see? Your shadow makes it easy to believe”) prikkelen immers de verbeelding. Gaat het hier om een relatie waar alle liefde uit verdwenen is, waardoor de partners niet meer met elkaar praten? Boy Minos’ snedige manier van ‘vertelzingen’ (zingvertellen?) houdt het alleszins boeiend tot de laatste noot.
In The Park legt het tempo lager dan Riddle. Jammer genoeg weet dit nummer niet helemaal waar het heen wil. Het meandert net wat te veel, misschien wel zoals een wandeltocht door het park. Onderweg liggen een stuk of vier mooie melodieën verscholen, maar die komen niet helemaal tot bloei. Hier willen we nog weleens voor terugkomen, als dit lied wat verder gerijpt is.
