Bat Eyes is een band die eigenlijk alles in huis heeft om het te maken. Een eigen, originele sound waar veel elementen inzitten van melodieuze indierock uit de jaren 90 en zanger/gitarist Koen Wijnant heeft het talent om catchy songs te schrijven die onmiddellijk in je hoofd blijven hangen. Vorig jaar debuteerde de band met de single Loria die regelmatig op de radio te horen was. Ondertussen kregen we nog een reeks fijne singles en deze week zag hun naamloze debuutep het licht.
We vroegen ons af of dit viertal live even straf klinkt als in de studio, dus trokken we naar de try-out in de Antwerpse Kavka. Het voorprogramma werd verzorgd door Bontridders, het soloproject van Sam De Clercq die ook bij Brorlab speelt en te horen was op releases van Hoffman, Borokov Borokov, Pink Room en Ero Guro. Ook al is Bontridders een soloproject, toch staat Sam niet alleen op het podium. Live wordt hij bijgestaan door Samuel D’Hoore (Deathstar MacGyver) op gitaar en Yorgos Tsarkiridis (The Hickey Underworld, Hazy Hands, Borokov Borokov) op bas.
Bontridders bracht een kleurrijke set van songs die gaan over appels, tomaten, konijnen en sudoku’s. De sound van dit project is een combinatie van lo-fi pop tot 80’s synthwave. Het klinkt allemaal heel vrolijk en zorgeloos. Alleen het knappe, ingetogen Rabbit klonk wat treuriger, maar dat was dan ook het enige nummer in de set. De cover van Digital Girl van Kira paste perfect in de setlist. Alleen spijtig dat De Clercq soms wat teveel hooi op haar vork nam wanneer ze haar laptop moest bedienen, synth spelen, stemeffecten aansturen en zingen tegelijk. Daarom kwam haar stem er helaas soms niet goed door al was dat het enige minpuntje van dit leuke optreden.
Daarna was het de beurt aan Bat Eyes waarvoor de zaal flink was volgelopen, wat vrij uniek is in deze bijzonder coronatijden. Het viertal opende met de straffe single You’re The Breeze, een kleine verrassing aangezien het nummer niet terug te vinden is op de debuutep. Onmiddellijk merkten we dat de groep rond Koen Wijnant live nog intenser klinkt dan op plaat. Gitarist Birger Ameys vult Wijnant perfect aan met zijn zalige riffs, drummer Tomas Serrien (ook bij Disorientations) is een straffe drummer die genoeg power in de songs brengt. Het ingetogen basspel van Luna De Bruyne maakt het geluid van Bat Eyes gewoon af.
We kregen een kort maar krachtige set vol aanstekelijke songs, de gekende singles Saving Up, Belly, Loria (waarop Serrien pas op het einde mocht invallen. Enkel met gitaren en zang bleef deze song zeker overeind) en de nieuwe single I Don’t Mind die zo stevig werd gespeeld dat het ons deed denken aan de jonge Pixies. Verder werd de setlist aangevuld met nieuw, onbekend materiaal dat ons zeer kon bekoren en zeker evengoed klinkt als de reeds uitgebrachte singles.
Ook al was Koen Wijnant serieus verkouden (nee, geen corona hier…) toch kon Bat Eyes ons moeiteloos overtuigen. Wat een band is dit! Na deze try-out weten we zeker dat Wijnant en co klaar zijn om de grote podia te veroveren.
