Dertien weken lang kregen we telkens een groep van eigen bodem te horen in een intieme sessie op Radio Scorpio. Arrandt heeft de eer om deze illustere reeks af te sluiten. Maar wat een waardig slot krijgen de Scorpio Sessions hier. Normaal hebben ze strijkers mee, hier doet arrandt (met kleine letter) het enkel met een gloedvolle gitaar en de orkaan van passie die zangeres Hannah door de studio laat waaien.
In XIV neemt het duo alle tijd. Misschien zelfs wat te veel, zodat de aandacht een beetje verslapt. Maar wat zouden we de teksten van Arrandt graag willen lezen, bij voorkeur bij een knisperend haard- of kampvuur. De groep is erg belezen (een eerder nummer doopten ze Bukowski’s Bluebird, naar het gedicht Bluebird van, euh, Bukowski) en dat laten ze blijken door hun weloverwogen woorden en tot de verbeelding sprekende beelden.
Afsluiter I Won’t Be Long walst je hoofd en je hart binnen en nestelt zich daar als een warme herinnering. Misschien wel aan momenten zoals Hannah die bezingt: “I remember the first night, on the rooftop we sat / made our confessions with reborn eyes.”
En zo moeten we afkicken van een heerlijke reeks muzikale ontdekkingen. Een cold turkey, maar laat dat nogmaals een bewijs zijn van de stelling die wij hier op Luminous Dash elke dag verdedigen: er wordt in dit zakdoekgrote land verbazend veel mooie muziek gemaakt.
