Het was een productief jaar voor Jan Dewulf, want zowel met Mildreda als Mildred In Oblivion bracht hij een nieuw album uit. Ondertussen doet hij ook nog mix- en productiewerk voor andere artiesten én maakte hij tijd om zijn lijstje met favoriete muziek van het voorbije jaar met ons te delen!
Beste Belgische singles
DER KLINKE kondigde onlangs nieuw werk aan met The Shallow Shadow en het smaakt naar meer. Het is duidelijk dat Chesko met zijn Der Klinke steeds meer een soort postpunkgeluid opzoekt en dat vind ik een goeie zaak. Bovendien was ik als producer ook een beetje betrokken. Een Klein Gebaar van Augustijn was een prachtig eerbetoon aan een gestorven vriend. Het is zo’n nummer dat ik niet zonder een brok in de keel kan uitluisteren. Het meest trots ben ik op Liaisons Dangereuses van MILDREDA; vooral ook op de video. Het nummer zette een nieuw avontuur in gang.
Beste Belgische albums
Aanvankelijk had ik wat moeite met het Nederlands op de nieuwe AMENRA. Ik vond het allemaal nogal gekunsteld. Maar toen de sterke donkere nummers dieper binnendrongen, kon het album De Doorn me uiteindelijk toch heel erg bekoren. Het album stond hier enkele weken op repeat.
LLUMEN kiest voor een actueel en intelligent futurepopgeluid en kan met Polygon Heart zonder verpinken naast een Neurotic Fish staan.
SLOW CRUSH is al een tijdje bezig maar ontdekte ik pas dit jaar naar aanleiding van hun nieuwe album Hush. Dromerige maar vooral ook noisy shoegaze van de bovenste plank.
Zelf ben ik bijzonder trots op de release van I Was Never Really There van Mildreda op Dependent.
Beste internationale singles
De terugkeer van :OF THE WAND AND THE MOON: verraste enigszins met een voor zijn doen eerder swingend bijna poppy geluid. Toch zijn de nieuwe nummers doordrenkt van de donkere melancholie die we van hem gewoon zijn. De single There’s Nothing For Me Here is misschien niet alleen ‘single van het jaar’, maar voor mij zelfs ‘nummer van het jaar’ tout court. In de categorie ‘stevige djoeft op je bakkes’ kan Paralyze ft. Ho99o9 van 3TEETH ook tellen!
Beste internationale albums
Het jaar startte prachtig met het fantastische The Inevitable Relapse van FIX8:SED8. Ze brengen de beste dark electro van het moment en Mildreda mag opnieuw enkele keren met hen het podium delen in 2022, onder andere in Aarschot tijdens ‘Another Bodymoving Passage’ van Porta Nigra in mei.
La Peste uit 2000 van ALABAMA 3 staat wellicht in mijn ‘top 10 lijstje’ van beste albums ooit. Daarna was de band eerder grillig op kwalitatief vlak, maar hun nieuwe album Step 13 kon me opnieuw heel erg bekoren. Er is een stevige beat die het hele album voorttrekt. Hun mix van donkere bijna morbide blues met lo-fi techno is niet alleen bijzonder maar vooral uniek.
Mijn Belgische festivalaffiche
BIMfest doet alvast goed zijn best met een flink aantal Belgische namen op de huidige affiche, onder andere ook met Llumen die ik hier eerder al vermeldde.
Het Black Spring Festival in Luik op 16 april mag er ook zijn met Your Life On Hold, Der Klinke én The Mars Model. Allemaal groepen die ik zelf zou boeken mocht ik organisator zijn.
En Bodybeats trekt in februari naar Duitsland met een compleet Belgische affiche met o.a. The Juggernauts en Mildreda.
Dus wat heb ik hier nog aan toe te voegen?
POESIE NOIRE met een old school set zou ik ooit graag nog eens zien gebeuren. Die mogen alvast headliner zijn op mijn affiche. En mijn dark ambient project MILDRED IN OBLIVION in een live kruisbestuiving met AMENRA. Dat zou wel maf zijn.
