Home Lijstjes HET BELGISCH COLLECTIEF: Steve Ceulemans (Red Red)

HET BELGISCH COLLECTIEF: Steve Ceulemans (Red Red)

by Bart Verlent

Gitarist Steve Ceulemans stond in het verleden diverse artiesten en bands bij met zijn sublieme gitaarspel. De laatste tijd maakt hij furore met zijn band Red Red die een straf crossovergeluid heeeft. Dit zijn Steve’s Belgische helden.

(c) Jorne Wellens

Wat is voor jou het beste Belgische album ooit?
Het had onder andere Brel, de Ferre, Zyklome A of TC Matic kunnen zijn maar ik verkies Rewinder van El Fish uit 1998. Bloedbroeder Filip Casteels liet me net voor de release Rewinder beluisteren in z’n studio in Wespelaar. Het was duidelijk dat Hangin’ Over de single zou worden. Andere nummers waar je de volumeknop naar rechts voor moet draaien zijn onder andere Blues for Bekie, Look At The Children Run en hun versie van One Kind of Favor.

Wat is voor jou de beste Belgische single aller tijden?
Linda van Will Tura uit 1970. Ik was -2 toen de single uitkwam maar Tura was potver al geweldige muziek aan het maken toen. Het gaat me dan vooral over melodie, tristesse en sound, die blazers in dat nummer zijn zo schoon!

Naar welke Belgische artiest kijk je op?
Dat zijn er velen, vaak zelfs vrienden. Vrienden die me kippenvel geven wanneer we samen muziek maken/maakten (ze weten wel dat het over hun gaat). Maar dus een naam… het was mij een genoegen met Guido Belcanto muziek te mogen maken. Dat is een zeer aimabele man, een artiest pur sang en de manier waarop hij zijn songs brengt, daar kijk ik naar op.

Welke nieuwe Belgische artiest / band moeten we volgens jou zeker in het
oog houden?

Nieuw is relatief natuurlijk… Dan kijk ik naar een artiest uit onze Mechelse scene SHTEVIL. De laatste worp van die band is wat sound en productie betreft echt wel ‘vet’! Erg benieuwd wat ze nog uit hun mouw gaan schudden.

Wat is jouw mooiste Belgische muziekherinnering (festival, optreden,
ontmoeting…)?

Ook hier, velen… Met een smile denk ik terug aan de early days toen we als ‘youngsters’ met ons bandje op een veel te klein podium speelden. Vanwege plaatsgebrek stond de bassist op een omgekeerde bierbak naast het podium. Volgens mij gebeuren zo’n dingen nog steeds in Vlaamse kroegen/zalen.

Ik zat ooit als gitarist in een reeks concerten waar het opzet was dat rock-’n-roll muzikanten met BV’s een ode brachten aan Elvis. BV’s zoals oa The Scabs, Paul Michiels, Alex Agnew, Roland, Lotti, Belcanto, Ludo Mariman en Nathalie Delcroix. Die ene avond, waarop nota bene de Maya’s voorspelden dat de wereld zou vergaan, speelden we in een uitverkochte Roma die tot in de nok volledig op z’n kop stond, dat blijft een mens bij. 

Iets korter bij huis was het waarschijnlijk de nachtelijke jamsessie in compagnie van een goed glas wijn en goede vrienden waaronder Jean-Marie Aerts die me op zijn eigen onnavolgbare manier alles vertelde en toonde van waar de Oh La La La riff komt.

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More