Het Antwerpse EBM-duo Causenation heeft zijn eerste album Promises Of Hope And Fear net klaar. Dat hij een EBM-liefhebber in hart en nieren is, vind je ook terug in het Belgische Collectief van Ivan Heyligen a.k.a. Vain Sacrosanct.
Wat is voor jou het beste Belgische album ooit?
Het beste Belgische album volgens mijn opinie is Official Version van FRONT 242.
Toen ik dat album en de muziek van Front 242 leerde kennen was ik al verslingerd aan Depeche Mode, New Order en Gary Numan. Maar in mijn tienerjaren op school had een toenmalig liefje mij haar walkman eens geleend met daarin een cassette van die plaat. Het was voor mij een hele revelatie toen ik de tonen van Quite Unusual en zo hoorde.
Dankzij de plaatselijke bibliotheek, waar je ook vinyl platen kon lenen, ben ik me dan meer beginnen verdiepen in het genre van de EBM. Gelukkig dat ik Joyce van mijn klas toen kende én dat er een bibliotheek was in mijn buurt. Het toont het belang van een goed gesubsidieerde bibliotheek nog maar eens aan.
Dankzij die twee gebeurtenissen (Joyce en de bibliotheek) werd ik eigenlijk op de weg van de EBM geplaatst. Ik ben Joyce uit mijn klas daar nog altijd dankbaar voor.
Wat is voor jou de beste Belgische single aller tijden?
De beste Belgische single is voor mij eentje van TC MATIC: Oh lalala.
Daar kleeft geen persoonlijk verhaal aan maar het is gewoon een pracht van een nummer dat blijkbaar ontstaan is tijdens een van de repetities van de band op basis van een gitaarriff die Jean-Marie Aerts altijd speelde. Dat is in elk geval het verhaal dat ik daarover hoorde. Ik hou wel van platen waar een ontstaansverhaal aan plakt.
Naar welke Belgische artiest kijk je op?
Opkijken doe ik wel een beetje naar GIN DEVO van VOMITO NEGRO omdat die man zichzelf een legendarische status wist aan te meten omdat hij al zijn platen produceert met hardware synthesizers, drumcomputers en sequencers i.p.v. met een computerprogramma.
Het heeft mij in elk geval geïnspireerd om op die wijze ook nieuwe nummers te componeren. Het duurt allemaal wel veel langer vooraleer je tot het gewenste resultaat komt maar het maakt het allemaal wel een pak authentieker.
Voor de pre-productie van het nieuwe Causenation album heb ik me ook voorgenomen om onze volgers en fans te betrekken in dat proces door af en toe content te plaatsen op Facebook in de vorm van een kort filmpje of een foto met wat uitleg.
Welke nieuwe Belgische artiest of band moeten we volgens jou zeker in het oog houden?
Het nieuwe nummer van GROUND NERO zonder Gwijde Wampers valt best wel te pruimen alhoewel ik dat enorm jammer vind dat hij daar opgestapt is. Ik weet niet waarom maar hij zal er zeker zijn redenen voor hebben.
PESH is best grappig met hun nieuw werk. Er zit een pak humor in en dat moet zeker kunnen.
Wat is jouw mooiste Belgische muziekherinnering (festival, optreden, ontmoeting…)?
Mijn beste muziekherinnering was van de tijd dat ik op Radio Centraal in Antwerpen een programma presenteerde dat de EBM- en industrialscene volgde.
Ik schuimde toen veel optredens af, waar ik meestal gratis binnen mocht en veel Belgische artiesten uit de scene heb geïnterviewd zoals Mario Vaerewijck en Erik van Wonterghem van Insect, Dirk Ivens en ga zo maar door.
Ik heb toen wel wat internationale bands ontmoet die toen nog maar pas bezig waren met hun carrière. Zo had je bijvoorbeeld de Canadese band Numb die toen met hun plaat Death On The Instalment Plant door Europa toerde. Dat was een plaat die door KK-records uit Zwijndrecht uitgebracht was en die plaat was gemixt door Ken Marshall. Dat was toen een vrij nobele onbekende maar wel een super toffe gast. Daar heb ik veel mee gebabbeld want hij toerde mee met Numb als geluidsman. Die kerel had daar écht wel verstand van. Als je niet weet wie Ken ‘Hiwatt’ Marshall is: dat is een naam die je simultaan uitspreekt met bands als Skinny Puppy en FLA. Dus, dat was best memorabel.
Een ander moment was toen de Deense band Sloppy Wrenchbody een optreden gaf en ik ze nadien mocht interviewen. De zanger ‘Mr. Carlsberg’ was compleet lazarus van het veel goedkopere bier hier en daar was geen huis mee te houden. Op een gegeven moment, bij het uitstappen uit hun klein Mercedes-busje, viel hij in een haag en hij geraakte er niet meer uit. Gelukkig waren zijn kameraden er nog om hem te helpen. Tja… Dat waren tijden. Super geamuseerd en super toffe mensen leren kennen.
Ik hoop echt dat de hele covid-19 affaire snel achter de rug zal zijn en dat we terug met een gerust hart naar optredens kunnen gaan (alhoewel ik dat niet echt veel doe) zodat we daar opnieuw memorabele momenten kunnen delen en meemaken met elkaar. Ik kijk er alvast naar uit! Cheers!
