Home Lijstjes De eilandplaten van DIRK IVENS (ABSOLUTE BODY CONTROL, MOTOR!K, SONAR, DIVE)

De eilandplaten van DIRK IVENS (ABSOLUTE BODY CONTROL, MOTOR!K, SONAR, DIVE)

by Nel Mertens

Het was een moeilijke keuze voor electrolegende Dirk Ivens om drie platen uit te kiezen die hij graag mee zou willen nemen naar een eiland, omdat hij zoveel bands geweldig vindt en zoveel favorieten heeft. Daarom koos hij niet specifiek voor platen, maar wil hij liefst van al gewoon zijn drie favoriete artiesten en bands meenemen naar zijn eiland.

THE KIDS
Toen ik een tiener was, begon ik gitaar te spelen met een paar vrienden, zoals zoveel jonge mensen dat deden, gewoon voor de lol, aangezien voetbal me nooit interesseerde. We deden wat covers van bekende nummers, totdat de Antwerpse punkband The Kids hun eerste album uitbracht. Een mijlpaal in de Belgische muziekgeschiedenis.

De energie van hun liveoptredens (en ik heb ze zo vaak gezien) was geweldig en inspireerde me om onze stijl te veranderen, terwijl we ondertussen in een rollercoaster van de Britse punkinvasie en enkele Amerikaanse bands zoals The Ramones, Blondie,… terechtkwamen. Als je ziet hoeveel releases al die bands in zo’n korte periode uitbrachten, is dat ongelooflijk.

WIRE
Eén van die Britse bands is Wire, en ze zijn een van mijn favoriete bands aller tijden geworden. Ze evolueren en veranderen van geluid met elke release. Ik volg ze nu bijna 50 jaar. Hun discografie is zo indrukwekkend en elk bandlid heeft verschillende nevenprojecten. We hebben het over tientallen releases. Het is een band die nooit teleurstelt en elke keer opnieuw hun grenzen probeert te verleggen, zowel op plaat als tijdens liveoptredens.

SUICIDE
En dan is er een band die zelfs nog ouder is, Suicide uit New York. Zij waren de reden dat ik mijn gitaar aan de kant heb gelegd, een synthesizer heb gekocht en Absolute Body Control ben begonnen.

Toen ik hen voor het eerst hoorde, was het alsof er een explosie in mijn hoofd plaatsvond. Dat geluid, die houding! Slechts twee mensen op het podium, nog nooit eerder gezien in die tijd met die apparatuur: een simpele ritmemachine en een goedkoop keyboard. De enige andere elektronische band die ik destijds kende, was Kraftwerk, maar je kunt ze niet eens met elkaar vergelijken. Beide bands waren echt baanbrekend, maar Suicide was van een ander niveau: rauw, echte kracht, gevaarlijk.

Natuurlijk kan ik nog uren doorgaan, want er zijn zoveel bands met goede muziek, maar deze bands zijn echt speciaal voor mij.

Facebook

You may also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More