The Shovels, Peuk, Fence, Vandal X, Star Club West, Joeri Chipsvingers, Fake Indians, Buffoon, The Germans,… het is maar een fractie van de bands die een release op hun naam hebben staan bij FONS Records. Aangezien ze dit jaar alweer hun tiende verjaardag vieren, kon ook dit prachtige label uit Limburg zeker niet ontbreken in deze week van de Belgische muziek. We geven dan ook met veel plezier het woord aan Niels Hendrix van FONS Records.
Wat was de drijfveer om met een label te starten?
FONS Records is ontstaan in 2012 vanuit een ontembare DIY-drang bij mijn band Fence. Ondertussen doen we binnen Fence bijna alles zelf; van opnames tot artwork, en dat sedert 10 jaar, dus ook het releasen van onze platen. FONS Records is intussen uitgegroeid tot een volwaardig label met meer dan 60 releases op de teller. Ons businessmodel is vooral toegespitst op bands die zelf ook graag de touwtjes in handen houden, waardoor ook het grootste deel van de inkomsten naar de artiesten gaat. FONS Records is een écht artistiek muzikanten-label waar de artiest centraal staat, geen commerciële platenboer waarbij er zoveel mogelijk opbrengsten bij het label blijven dus.
Welke muziekgenres worden op jullie label uitgebracht? Hebben jullie een voorkeur?
Op 10 jaar tijd hebben we zowat alle genres uitgebracht, behalve misschien de meest zware metalen. Het gaat van pop tot experimenteel, van synth tot harde gitaren en van catchy tot tegendraads. Onze voorkeur gaat uit naar originele muziek met een hoek af, ver weg van de commerciële mainstream!
Op welke manier geraken de artiesten bij het label en hoe selecteren jullie de muziek die jullie gaan uitbrengen
Tot nu toe vinden de artiesten ons, in plaats van omgekeerd. Uiteraard houden wij onze ogen en oren open, maar we zullen niet snel zelf naar een artiest stappen. We krijgen wekelijks meerdere aanvragen voor een samenwerking, uiteraard kunnen we niet overal op ingaan. We selecteren op basis van onze eigen smaak en overtuiging, en zeker niet op commercieel potentieel. De muziek die we zelf luisteren, is meestal ook niet de muziek die je vaak op de radio hoort.
Wat is jullie voorkeur van uitgave en waarom? (tape, cd, vinyl of digitaal)
Digitaal is tegenwoordig het meest evident. Er zijn geen kosten, maar helaas ook weinig opbrengsten voor de artiest dus dat doen we standaard. Maar de voorkeur gaat toch wel uit naar vinyl, dat is gewoon het fijnste medium dat er is. Tapes zijn ook een prachtig medium, en al is dat meer niche, tegenwoordig brengen we ze vaker uit, zeker sinds we een partnership zijn aangegaan met het fantastische cassette-label Gazer Tapes. Cd’s tenslotte zijn zeer praktisch. Enerzijds vanwege de goede klankkwaliteit en anderzijds omdat er door de lage kostprijs een goede verkoopsmarge is voor de artiest. Maar toch vind ik dat een cd iets minder charisma heeft als een lp of een cassette, voor zover een voorwerp charisma kan hebben natuurlijk.
Welke Belgische bands of artiesten hebben bij jullie een release die nog eens extra in de kijker mag komen?
We zijn trots op al onze releases, en alle bands verdienen wat ons betreft even veel aandacht. Als er al extra aandacht mag gaan naar bepaalde artiesten, dan kies ik voor degenen waarvan we een release hebben uitgebracht in het coronatijdperk: Joeri Chipsvingers en Beech.
Welke buitenlandse bands/artiesten zijn bij het label uitgegeven?
Tot nu toe hebben we nog geen buitenlandse bands, en dat hoeft ook niet. We hebben onze handen al vol genoeg met lokale bands.
Hoe ziet het label zichzelf verder evolueren?
Hopelijk kunnen we gewoon verder doen zoals we al 10 jaar bezig zijn. Wij hebben een fijne positie in het vaderlandse muzieklandschap, hopelijk kunnen we die behouden en nog vele jaren mooie indie-platen uitbrengen.
Wat is jullie succesvolste band/artiest met hun/haar/zijn/x release?
Onze eigen band Fence heeft tot op heden het beste verkocht, maar de debuutplaat van Peuk staat op een stevige tweede plaats.