Op vrijdag 4 oktober om 21u10 speelt She Bad op het Gentse showcasefestival Waterfront in Campus Sint-Lukas. Deze vijf-koppige jonge band uit het Leuvense brengt hedendaagse rock met een vrouwelijk kantje. Al hun songs ontstaan vanuit totale chaos, wanneer de heren jammen, verzint hun zangeres een melodie, daarna pas komt de tekst. Hier volgt een gesprekje met deze opkomende band.
Kunnen jullie jezelf eens voorstellen?
Hallo! Wij zijn Lindy, Bert, Severin, Gert en Luka. Samen zijn wij she bad. We komen uit Leuven, we bestaan ondertussen al een kleine 4 jaar en spelen hedendaagse rock.
https://www.youtube.com/watch?v=k7DG7MeFTJk
Hoe moeten we jullie muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
We zijn 4 jaar geleden begonnen. Zoals elke band zijn we heel klein gestart. Doorheen de jaren hebben we veel in Leuven en rondom Leuven gespeeld op kleine evenementen. In 2017 hebben we ons ingeschreven voor Rockvonk (nu Sound Track) waar we met de gouden medaille aan de haal gingen. Sindsdien kregen we meer speelkansen, spelen we op wat grotere evenementen en hebben we onze eerste ep kunnen opnemen. Sinds kort zitten we ook onder Mayway Records. Daardoor spelen we nu ook meer buiten Vlaams-Brabant (Gent, Kortrijk, etc.)
Wanneer besefte je dat muziek spelen je passie is?
Bij ieder van ons zit muziek er al in sinds kinds af aan. We kunnen er eigenlijk moeilijk een moment op plakken, het is bij ieder van ons altijd al een grote passie geweest. Het was wel sinds het winnen van Rockvonk dat we iets hadden van ‘allright, we zijn niet zo slecht’ en de band bij ons allen op boven aan de ‘prioriteitsladder’ kwam te staan.
Door het digitaal tijdperk kwamen we nog nooit zo veel in contact met bands als nu, zodanig dat het moeilijk wordt om door het bos de bomen te zien? Hoe kun je opvallen of denk je dat kwaliteit sowieso komt bovendrijven?
Muziek is sowieso het aller belangrijkste. Maar het is vandaag de dag ook heel belangrijk (althans voor ons) om op te vallen op andere manieren zoals bijvoorbeeld met een goed uitgewerkte liveshow (licht, kleren, opstelling, etc). Daarnaast is ook het verhaal/design rond de band iets waar wij veel aandacht aan besteden zoals bijvoorbeeld de foto’s, design van de ep, etc. Voor ons is het belangrijk dat heel het plaatje klopt.
Waterfront is een Belgisch showcasefestival. Wat maakt de Belgische muziekscene uniek denk je, of is die helemaal niet uniek? Heb je bands waarvan we vinden dat we absoluut naar ze moeten uitkijken?
Wij verschieten telkens weer van Belgische bands die boven komen drijven. We weten ook niet goed wat het is dat de Belgische muziekscene uniek maakt, maar we hebben hier alleszins heel veel talent! Tamino is voor ons bijvoorbeeld toch iemand om heel trots op te zijn. Hij maakt muziek die nieuw en verfrissend is, zijn looks en alles rond hem maken hem uniek. Hij is nu stap voor stap de verschillende werelddelen aan het veroveren, en we geloven er heel hard in dat dat gaat lukken.
Wie zijn voor jullie inspiratiebronnen en hoe zou je je muziek zelf omschrijven?
Foals, Brutus, Savages, maar ook muzikanten zoals Aldous Harding inspireren ons. We zouden onze muziek omschrijven als hedendaagse rock met een wat lichte dramatiek in. De stem van Lindy speelt hier ook een grote rol.
Voor welke band zou je wel eens graag het voorprogramma willen spelen en waarom? Alle bands hierboven opgenoemd. Buiten misschien bij Aldous Harding dan, puur omdat onze genres zo uiteenlopend zijn.
Wat maakt jullie anders dan andere bands denk je?
De liveshow misschien? En dat we een vrouwelijke frontvrouw hebben, die bovendien heel goed kan zingen.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Buiten heel veel spelen, ligt de focus ook op nieuwe nummers schrijven en waarschijnlijk dan ook het uitbrengen van een album. Wanneer? Dat zien we nog wel, we willen er al onze tijd voor nemen.
Welk album kunnen jullie op repeat beluisteren?
Op roadtrips, repetities of andere dingen waar we samen naar muziek luisteren is het album What Went Down van Foals een album die standaard op staat en we niet gaan beu geraken, denken we.
En wat is je favoriete plaat aller tijden en waarom?
Dat is een moeilijke om gezamenlijk op te antwoorden! Dus hieronder even een opsomming: Lindy: Op dit moment: Amir – Tamino
Luka: Holy Fire – Foals
Severin: Een favoriete plaat heb ik niet. Er is te veel goede muziek om er één uit te moeten kiezen. Maar als ik echt zou moeten kiezen Where the Light Is: John Mayer live in LA.
Bert: Als je het me morgen zou vragen zou ik misschien iets anders zeggen, maar vandaag is het John Scofield – Time On My Hands.
Gert: De ene helft van het jaar ligt ze stof te vergaren, de andere jaarhelft wordt ze grijsgedraaid. Vooral als ik het Belgenland weer een beetje beu ben en hunker naar natuur in plaats van beton: Into The Wild van Eddie Vedder.
Met wie zou je het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?
Met elkaar!
