Léticia Collet heeft Dan San en Noa Moon tijdelijk aan de kant geschoven om haar vleugel uit te slaan met haar soloproject Condore. Op haar eerste ep Jaws ontvouwt ze subtiel een intiem universum en een sterke identiteit. Je kan haar op Waterfront aan het werk zien op 5 oktober in de Gentse Vizitfabriekske.
Kan je jezelf eens voorstellen?
Ik ben Letitcia, alias Condore, ik ben een singer-songwriter en speel piano en keyboards.
Hoe moeten we jouw muzikale geschiedenis tot nu voorstellen?
Als kind leerde ik klassieke piano spelen in de muziekschool, later als tiener speelde ik in een band. Het werd serieuzer wanneer ik samen speelde met Dan San en Noa Moon, toen werd muziek mijn werk. Tussen de twee projecten had ik de drang om zelf iets te maken, daardoor is Condore geboren.
Wanneer volgde het besef dat muziek spelen jouw passie is?
Ik kwam tot het besef dat muziek echt een passie is wanneer ik geen muziek speelde, het voelde aan als een tekortkoming. Ik voelde dat ik muziek nodig heb voor mijn mentale gezondheid.
Door het digitaal tijdperk kwamen we nog nooit zo veel in contact met bands als nu, zodanig dat het moeilijk wordt om door het bos de bomen te zien. Hoe kun je opvallen of denk je dat kwaliteit sowieso komt bovendrijven?
Eerlijk gezegd ben ik daar helemaal niet mee bezig.
Waterfront is een Belgisch showcasefestival. Wat maakt volgens jou de Belgische muziekscene uniek, of is die helemaal niet uniek? Heb je bands waarvan je vindt dat we absoluut naar ze moeten uitkijken?
Ik weet niet of wij “een speciale Belgische manier” hebben om muziek te spelen in ons land, voor mij is het meer de kracht van de Belgische bands. Een eclectische stijl en verschillende persoonlijkheden. Er zijn zoveel goeie groepen, maar ik raad iedereen aan om zeker naar Balthazar, Ebbène en Namdose te luisteren.
Wie zijn voor jouw inspiratiebronnen en hoe zou jullie muziek het best omschreven moeten worden?
Op dit moment is mijn muziek meer een echte uitlaapklep dan iets anders. Ik ben muziek beginnen schrijven en componeren omdat ik het nodig had, zelf zonder te beseffen wat het ging worden, welke stijl of vorm. Wanneer ik mijn eerste songs beluisterde dacht ik bij mezelf “ok dit is wat ik doe”. Mijn muzikale inspiraties zijn heel breed, van klassiek tot speed metal.
Voor welke band wil je graag het voorprogramma spelen en waarom?
Ik zou heel graag het voorprograma verzorgen van Patrick Watson of Agnes Obel! Dat zou ontzettend veel voor mij betekenen, omdat ze beiden een grote invloed hebben gehad op mij. Ik zeg nogal veel: “als ik volwassen ben, zou ik graag zoals zij zijn”. Aan de andere kant, ik heb gehoord dat The Spice Girls terug gaan optreden.
Wat maakt jouw muziek anders dan andere bands?
Dat is een moeilijke vraag. Het meest van de tijd denk ik dat Condore een ufo is. Misschien het gebruik van de piano en enkel de piano zelf. Zonder de klassieke elementen maar met een groot cinematografisch aspect.
Wat wordt de volgende (grote) stap voor de band?
Momenteel ben ik aan het werk in de studio voor mijn eerste album. Het zou tegen de volgende herfst klaar moeten zijn. Dat vind ik zo spannend!
Welk album kunnen je ‘on repeat’ beluisteren?
Dat is zeer zeker Adventures In Your Backyard van Patrick Watson.
En wat is jouw favoriete plaat aller tijden en waarom?
Appetite for destruction van Guns ‘N Roses. Toen ik jong was vond ik dat dit album de bijbel was voor mij..en ik moet toegeven dat ik een lange tijd verliefd was op Axl Rose.
Met wie zouden jij het niet erg vinden om 8 uur mee in een lift te zitten en waarom?Met de haai van Jaws. Ik zou een hartaanval krijgen voor ik iets zou kunnen zeggen tegen hem.
Wat kunnen we van jou verwachten op Waterfront?
Ik ga mijn levensverhalen vertellen aan iedereen die wil luisteren.
