Net voor het nieuwe jaar bracht het Aalsterse trio VVYNN twee nieuwe songs uit die ons op zijn zachtst gezegd compleet overdonderden en ontroerden. Een band die duidelijk de komende jaren het één en ander van plan is. We gingen op onderzoek.
VVYNN is ondertussen al een tijdje bezig, hoe vatten jullie al die jaren samen?
Jonathan: Voor mij zijn het vooral jaren van intense momenten, vriendschap, goede en slechte dagen, eigenlijk zoals een relatie. We zijn gestart als een jong duo met een bepaalde visie die door de jaren heen in een matuurder trio is geëvolueerd.
Angie: Inderdaad! Met ups en downs maar altijd met de groei, met de vooruitgang van VVYNN voor ogen.
Jeroen: Angie en Jonathan hebben mij een kleine twee jaar geleden geadopteerd en meegenomen in hun verhaal. Als nieuw lid is het dan altijd een kwestie van een eigen weg te zoeken in de bestaande groepsdynamiek en kijken wat en hoe je kan bijdragen aan de groep.
Wat mij opvalt is dat VVYNN een uniek geluid heeft dat los staat van alles hypes. Klopt dat?
Jonathan: Dat klopt zeker, ik zou het vooral wijten aan de muzikale invloeden van verschillende genres. Ik luister bijvoorbeeld enorm graag naar contemporary jazz (Phronesis, Gogo Penguin, Morten Schantz, Mark Guiliana) waardoor er momenteel veel geschreven is in odd-timing/ odd-groupings.
Angie: Ja, ik denk dat we dat unieke geluid vooral aan Jonathan te danken hebben. Hij pusht ons echt om nooit de gemakkelijkste weg te kiezen. Zeker met de nieuwe nummers die we geschreven hebben is er heel veel tijd gekropen in het zoeken naar de perfecte overgangen, opbouwen, dynamiek.
Jeroen: We spenderen veel tijd aan het herkauwen van nummers tot het voor ons allemaal goed zit. We hebben al vaak gelachen met het feit dat we soms een telraam nodig hebben om er op het einde nog aan uit te komen. Maar het resultaat mag er zijn.
Een uniek geluid, is dat dan een voor- of een nadeel? Een band moet zichzelf ook nog zien te verkopen.
Jonathan: Alles heeft zijn voor- en nadelen, ergens maakt het ons inderdaad anders qua sound, maar moeilijker om in een juist hokje te plaatsen.
Angie: Inderdaad, ik denk dat we vaak tussen die ‘hokjes’ vallen en dat is soms in ons nadeel. Maar dat weerhoudt ons er niet van om gewoon onze goesting te blijven doen.
Jeroen: Ik speel muziek vooral voor mezelf, als het goed klinkt en iedereen kan er zich in vinden, komt dat ‘hokje’ wel vanzelf.
Jullie doen zo goed als alles zelf, wat toch aardig lijkt lukken.
Jonathan: Het is echt een full time job: shows zoeken en bijhorende correspondentie nemen echt uren in beslag. We zouden altijd extra hulp kunnen gebruiken. Onze sociale media wordt momenteel door iemand extern beheerd dus dit bespaart gelukkig wat tijd. Eigenlijk kan je een band vergelijken met een klein bedrijf.
Tot nu toe brachten jullie twee ep’s uit, wat is de volgende stap?
Angie: De bedoeling is om nu eens een full album op te nemen. We hebben een volledig nieuwe set geschreven, die nummers laten we nu even rijpen terwijl we verder nieuwe songs blijven schrijven om zo hopelijk tegen volgend jaar een knaller van een album bijeen geschreven te hebben.
Net voor nieuwjaar brachten jullie onverwacht twee nieuwe songs uit. Mijn eerste gedacht was, over deze twee songs is verdomd goed nagedacht…
Jonathan: Ik vind dat als je luistert naar de vorige ep’s je duidelijk hoort dat we nu een andere mindset hebben. Bij Crumble waren het enkel Angie en ik, en waren de nummers iets meer rechtdoor en chaotisch, omdat voor mij althans die periode enorm chaotisch was. Voor de tweede ep Lux werden er voor het eerst nummers geschreven met bas in het achterhoofd waardoor de stijl en nummers meteen anders aanvoelen dan bij Crumble. Voor de nummers Exhale en Moaning (en nog 6 andere nummers) hebben we een jaar niet opgetreden om puur onze tijd in het schrijven te steken.
Juist, als ik denk dat jullie hiermee een nieuwe dimensie van VVYNN laten zien?
Jonathan: Zeer zeker, ik ben enorm blij dat dat wordt opgemerkt.
Hoe waren de reacties?
Angie: Goed! We kregen al een paar mooie reviews, waaronder die van jou, Didier. Daar zijn we heel fier op! Vooral Exhale wordt heel veel beluisterd, we worden in playlists opgenomen, en dat doet deugd. Wat ik het meeste hoor is dat mijn stem anders klinkt dan op de vorige opnames. Ik durf mezelf meer ‘bloot’ te geven en dat hoor je in de nieuwe zanglijnen en de manier waarop ik zing, denk ik.
Wat mij opvalt is dat VVYNN het “traditionele” indierockpad heeft verlaten, en met Exhale zelfs haar melancholische kant heeft laten zien?
Jonathan: Over het schrijven van de muziek kan ik zeggen dat ik nu meer schrijf op basis van wat er broeit vanbinnen i.p.v. schrijven naar wat je denkt dat sneller zal opgepikt worden. Het melancholische komt voort uit een levenswandel op een zeer hobbelig pad.
Angie: In de teksten zeker maar dat is altijd al zo geweest. Ik krijg het niet voor mekaar om een happy tekst te schrijven. Vaak refereer ik naar mijn verleden omdat dat dit een zwaardere tijd was voor mij en ik daar nog steeds de weemoed van kan voelen. Vaak gaat het ook over ouder worden en spijt van verloren tijd.
En zeg ons, wat kunnen we verwachten?
Jonathan: Veel live shows en binnen een half jaar terug een nieuwe single.
Jeroen: Ja, we hebben zeker ons best gedaan om een uiteenlopende set in elkaar te steken… en wie weet, hoort daar nog een extra clip bij. Dus hou zeker onze socials in het oog.
Om melig te eindigen, wat is voor jullie het mooiste VVYNN-moment?
Jonathan: Voor mij was het overnachten tijdens onze tour in een Londense hostel onvergetelijk: een douche van 50 graden, bedjes van 1m70 lang, gordijntjes die “privacy” moesten verschaffen. Kortom dit was enorm hilarisch en zou perfect in Fawlty Towers gepast hebben.
Angie: Haha een mooi moment zou ik dat niet noemen maar het is inderdaad wel onvergetelijk. Touren in Frankrijk en onze tijd in Londen waren supertof, je bent op stap met de band enkel om te gaan spelen, dat is iets anders dan gewoon op reis gaan. VVYNN in de Botanique vind ik ook nog altijd een van ons mooiste momenten. Het was altijd een droom van mij om daar eens te kunnen gaan spelen.
Jeroen: Op tour gaan met een band waar je nog maar enkele weken bij speelt, was een uitdagende maar onvergetelijke ervaring waar ik zeer dankbaar voor ben. Tijdens onze tour in Frankrijk kregen we “Fée Rouge” voorgeschoteld: helse rode pepers, gedrenkt in absynthe om de avond goed in te zetten. Hilarisch om ons twee (Angie en ik) te zien sterven tijdens deze vuurdoop op een vol marktplein.
Dit zijn de komende concertdata:
07/03 – Kortrijk, Gainsbar
14/03 – Aalst, Cirque Mystic
21/03 – Gent, Fatima
17/04 – Gent, Shanti
25/04 – Wetteren, Lemon Bar
09/05 – Gent, De Roes
16/05 – Dendermonde, JH Zenith
11/07 – Wijnegem, JC Ahoy
